Stubs en goede en slechte ideeën

Ik ben geen schrijver maar een lezer en ik verdien mijn geld met iets vinden van wat ik lees. Dat is leuk werk en soms lastig , want die mening kan je niet goed uitzetten. Ik vind dus nu vrijwel altijd wel iets. Daarnaast denk ik voortdurend na over wat ik maar een stub zal noemen in het Wikipediaans, een aanzet tot een artikel of een verhaal. Iets waar ook veel schrijvers last van moeten hebben.  Ik heb in mijn leven een paar keer een goed idee gehad (een slecht idee was dat ik op 6 jarige leeftijd een verdrinkende wesp trachtte te redden.  In huiselijk kring noemt mij nu bijgeval de wespenkiller, omdat ik de steek die ik opliep nog steeds aan het wreken ben – vorige week in Duitsland 11, tussen twee handen. Een ander slecht idee is dat ik eens 13 meter naar beneden ben gesprongen over een hekje om te gaan plassen in wat ik dacht dat struikjes waren en wat boomtoppen bleken.)  Maar afijn de goede ideeën:  ik wil nog altijd iemand vinden die een at  random knop voor het internet kan maken: een knop waarop je drukt en waarna je naar een echt willekeurige website verdwijnt (Kaukasische geitenfokkers vereniging , Australische notaris, een kerk in het Midden-Westen van de VS.). Dat is écht surfen, en zoek maar eens: het kan niet en een wiskundige heeft me ooit uitgelegd waarom niet, maar dat vergat ik weer, iets met dat de kortste opdracht voor een willekeurige reeks een eindeloze reeks is.

Een ander goed idee is dat ik graag een website zou willen hebben met gratis ideeën voor romans, of mooie films www.stubsforyou.com  of zo. Ik kan daar moeiteloos veel plaatsen want die komen redelijk vaak langs, die ideeën, drie per nacht, vier op de fiets, zes tijdens hardlopen, zoals ongetwijfeld voor iedereen geldt.

Ik las in een heel goed boek over Oekraïne, dat wij in het voorjaar uitgeven (Grensland. Een geschiedenis van Oekraïne van Marc Jansen) bijvoorbeeld over de laatste otoman, Petro Kalnyshevsky.  Een bijfiguurtje, maar: ik zie de roman met de titel De laatste otoman al voor me, en ik zou die roman lezen ook (held van de Russisch-Turkse oorlog van 1768-1774 werd gevangengezet  door Potjomkin,  vanwege zijn verzet tegen Russische hegemonie over wat hij als gebied van de Kozakken beschouwde, verbleef decennia in een klooster, waar hij tot grote religiositeit kwam en verkreeg absolutie op zijn 110e , waarna hij verkoos in het klooster te blijven, stierf op 112 jarige leeftijd, voor mij ontvouwt zich hier een complete roman.)

Op mijn telefoon heb ik een aanzienlijke verzameling foto’s van teletekstberichten waar een verhaal in zit, voorbeeld ‘Een Canadees echtpaar probeert al twee jaar hun huis te verkopen, zoals velen zonder succes, en omdat de waarde van huizen alleen maar daalt, hebben ze een wedstrijd bedacht waarbij je hun huis in Ontario kan winnen. Deelnemen kost 100 Canadese dollar, en een essay over waarom juist jij dit huis moet hebben. Met drieduizend aanmeldingen zouden ze hun vraagprijs binnen hebben.’

Op zo’n idee-site zou ik dit soort aanzetjes willen verzamelen.  Bestaat zoiets? Of is het een slecht idee? Nog eentje om het af te leren: in het werkelijk geweldige boek: The Emperor of all Maladies. A Biography of Cancer van Siddharta Mukherjee (dank, Machiel!) citeert de auteur de geschiedschrijver  Herodotus die van de Perzische koningin Atossa vertelt dat zij kanker had: een Griekse slaaf overreedt haar het gezwel uit te laten snijden. ‘Soon after that operation, Atossa mysteriously vanishes from Herodotus text’ en met deze zin betreedt ze de wereld van de novel stubs, een fascinerende aanzet tot een verhaal…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Foto van Menno Hartman
Menno Hartman

Menno Hartman (1971) is uitgever bij Van Oorschot.