[p. 32]
…éen grijpt een fluit en kijkt er naar
pp en speelt dan maar
vriend twee maakt een gelijk gebaar
en speelt zowaar
een derde stem ompijpt het paar
en speelt het klaar
een ander weer zet haar op snaar
p en speelt en staart
alsof hij op zee spelevaart
en spelen maar
gevijven maakt van zessen klaar
en spelen maar
en mond en mondstuk gaan gepaard
mf en spelen maar
niets dat dit leven evenaart
en spelen maar
en vingers gaan op bedevaart
en spelen maar
de hemel wacht al wie weet waar
f en kwelen maar
want zingen is de hemel waard
voortspelen maar
tot men vereend ten hemel vaart
doorspelen maar
de hemelnimfen zijn al daar
p en strelen maar
nu elk zich geeft aan een van haar
en spelen maar
en spelen
maar en
pp spelen
maar….
Lees de Tirade Blog
Lief
Gil omhelsde me, alsof hij er even in slaagde om in vijf seconden zijn hele bestaan om me heen te vouwen. We stonden in zijn woonkamer en ik was de eerste, omdat ik ook als eerste weer weg moest voor een optreden, al was ik liever als laatste gebleven. Ik liep naar het grote raam,...
Lees verderDat hoeft niet in je stukje
Ze liep naast me, maar leek dat soms al te zijn vergeten, alsof ze al voorbij ons afscheid was. Met elke zorgvuldige stap die ze zette leek ze verder weg. Ik bracht haar naar het station, dat ze prima wist te liggen, maar toch wilde ik haar het station in zien gaan, toekijken hoe ze...
Lees verderDansen
Er stond een bord pasta voor me klaar. Vriend J., die deze avond ook spreekstalmeester was, begroette me even warm en bemoedigend als altijd en schoof naast me aan. In de ruimte galmden de opgewekte stemmen van leden van de organisatie van de Nacht van de Literatuur tot het plafond en weer terug, weerkaatsingen die...
Lees verder
Blog archief