- Charles B. Timmer Een luidkeels uitgeluide periode
- Voor mijn zoon R.
- A. Roland Holst Twee dichters terzijde
- A. Koolhaas Waar jankt Hassan?
- Rectificatie
- [Gedichten van J.F. Vogelaar]
- W.A. Wilmink De emancipatie van het lachen: iets over Louis Davids
- Zes dagen onbedachtzaamheid kan maken dat men eeuwig schreit
[p. 572]
12 miezerige dwergen
gehuurd
om (na de maandenlange slachtpartij)
netjes op ‘n rij aan tafel
onder ‘t lekkend dak van ‘n poppenhuis (‘n piekfijn paleisje jazeker)
zich staande in gebed af te trekken
met de ogen rollend
onder spastiese (groeistuipen)
uitroepen & bezweringen
in potjesgrieks
(vlijtig opgetekend door gezuiverde joernalisten)
maar ochgot de spelbreker
de verrajer klaart onder tafel oud-
testamenties ‘n soldatenmeid die zich voor maagd uitgaf
(eigen schuld vlgs progressieve eksegeten)
sjezus tot ze zich ‘t apelazarus zweet
kronkelt als ‘n holey roler,
en ‘t besmettelike tafellaken omlaaktrekt
heel ‘t dampende servies over hen heen
brult de manager/regisseur door ‘n megafoon –
klaar is kees
jongens ‘t uur is gekomen – sluiten en afdekken
en dan op huis aan
(verwarring;) maar waar is in gotsnaam m’n vergrootglas gebleven?
J.F. Vogelaar
[p. 573]
‘t kruim & uitschot van ‘n uitgaanswereld
op hun ponteneur gesteld
marmeren handvaste bustes
geteelde beeldjes van onooglike debutantes
doorknede zwetsers & gesteven zwemvesten
die ‘t voor ‘t zeggen hebben (hoor ik)
bederven op slag in ‘t verboden
blitzlicht van ‘n vulgaire amateur-
fotograaf
(beelden ervan zijn later in ‘t joernaal te zien
aanleiding tot ‘n gewapende opstand van ouwe adel + ondergeschikten)
J.F. Vogelaar
Lees de Tirade Blog
Gipszomer
Er komt een zomer aan die goed zal zijn. Met die nietsvermoedende woorden nam ik een paar weken geleden vrij van deze columnplek. In de dagen die toen voor me lagen sliep een gloed van parkjes om in te lezen, terrassen die blonken in de avondzon en steden waar ik mijn vrienden zou bezoeken. Ik...
Lees verderEr komt een zomer aan
Er komt een zomer aan die goed zal zijn, zeg jij. De lucht wordt gladgestreken en zal boven ons hangen als een zwoele lappendeken. De stad zal slapen van de hitte en pas weer ontwaken bij de eerste regenval. Parken, er zullen parken zijn waar we onze lijven achterlaten tot iemand ons weer op komt...
Lees verderReünie
Zes jaar geleden beloofden we dat wij niet zo zouden zijn. We kenden de verhalen, hoe het anderen was vergaan, maar zo zou het bij ons niet lopen. Vrienden waren we. En dat zouden we blijven. Maar puberbeloftes verwelken en ik verloor iedereen steeds iets meer uit het oog nadat de rector diploma’s in onze...
Lees verder
Blog archief