- Charles B. Timmer Een luidkeels uitgeluide periode
- Voor mijn zoon R.
- A. Roland Holst Twee dichters terzijde
- A. Koolhaas Waar jankt Hassan?
- Rectificatie
- [Gedichten van J.F. Vogelaar]
- W.A. Wilmink De emancipatie van het lachen: iets over Louis Davids
- Zes dagen onbedachtzaamheid kan maken dat men eeuwig schreit
[p. 572]
12 miezerige dwergen
gehuurd
om (na de maandenlange slachtpartij)
netjes op ‘n rij aan tafel
onder ‘t lekkend dak van ‘n poppenhuis (‘n piekfijn paleisje jazeker)
zich staande in gebed af te trekken
met de ogen rollend
onder spastiese (groeistuipen)
uitroepen & bezweringen
in potjesgrieks
(vlijtig opgetekend door gezuiverde joernalisten)
maar ochgot de spelbreker
de verrajer klaart onder tafel oud-
testamenties ‘n soldatenmeid die zich voor maagd uitgaf
(eigen schuld vlgs progressieve eksegeten)
sjezus tot ze zich ‘t apelazarus zweet
kronkelt als ‘n holey roler,
en ‘t besmettelike tafellaken omlaaktrekt
heel ‘t dampende servies over hen heen
brult de manager/regisseur door ‘n megafoon –
klaar is kees
jongens ‘t uur is gekomen – sluiten en afdekken
en dan op huis aan
(verwarring;) maar waar is in gotsnaam m’n vergrootglas gebleven?
J.F. Vogelaar
[p. 573]
‘t kruim & uitschot van ‘n uitgaanswereld
op hun ponteneur gesteld
marmeren handvaste bustes
geteelde beeldjes van onooglike debutantes
doorknede zwetsers & gesteven zwemvesten
die ‘t voor ‘t zeggen hebben (hoor ik)
bederven op slag in ‘t verboden
blitzlicht van ‘n vulgaire amateur-
fotograaf
(beelden ervan zijn later in ‘t joernaal te zien
aanleiding tot ‘n gewapende opstand van ouwe adel + ondergeschikten)
J.F. Vogelaar
Lees de Tirade Blog
Vier bier en één cola
Het was nog rustig in de kroeg. De zon wurmde zich door het glas-in-loodraampje en viel op de grote, ronde tafel waar Lootje aan zat. Ze lachte me uit toen ze me zag, omdat ik mijn zonnebril nog op had, mijn mond een grauwe streep was en mijn gezicht nog in de kreukels zat door...
Lees verderEen café
Omdat ze op maandagmiddag streetdance heeft en we na school een uurtje moeten overbruggen gaan Ada (7) en ik elke week naar een café. We hebben er een aantal geprobeerd – dat was een tijdje ons ding: steeds op nieuwe plekken cola en bitterballen halen. Sinds we bij Café Chris kwamen zijn we daar gebleven....
Lees verderAnderhalve kamer. In memoriam Kees Verheul (1940 – 2024)
Kort nadat ik bij Van Oorschot was komen werken, vond ik in de krochten van de uitgeverij een exemplaar van Kontakt met de vijand. Het was een nieuw-oud boek, het had er sinds verschijnen in 1975 in een doos gelegen. Ik begon erin en stopte niet meer. De toon, het avontuur. Kees Verheul was de...
Lees verder
Blog archief