[p. 598]
Toen ik – dertien jaar geleden – nog niet wist
Hoe sommige ziektes
Zelfs een ongeluk kunnen bijhouden,
Ontmoette ik Frances Bregstein;
Ik was zeventien, zij was zestien.
Het was op een feestje,
Dus echt ontmoeten kon je het niet noemen,
En dat was misschien maar beter ook,
Want veertien dagen later was ze dood.
Nu gaat iedereen uiteindelijk dood
(Waar praatje over – zou je haast zeggen)
Maar toch,
Toen ik haar vanavond
In het restaurant
Zag binnenkomen – nauwelijks ouder geworden –
Schrok ik wel;
Hoewel zij mij, gelukkig, niet zag.
Lees de Tirade Blog
Knuffels
Er is een kou waar geen radiator, geen vloerverwarming, geen warmtepomp iets aan kan doen – een ijzig optrekken als het te lang grijs is buiten, als ze je niet terugbellen, als er teveel verloren lijkt. “Schrijven is een eenzaam iets,” zeg ik in het dankwoord van Café Dorian. “Ik wilde daar verandering in brengen,...
Lees verderEen oude kunst
Ik stond laatst met een vriend, een heel goede pianist, in een antiquariaat in Amsterdam. Hij was me komen opzoeken, al konden we helaas geen quatre-mains spelen: ik heb geen piano in mijn studio. We konden wel naar boekhandels. Hij is een groot liefhebber van Belcampo, dus hij speurde de ‘b’ af. Ik keek bij...
Lees verderStapels
Kringloopwinkels en antiquariaten zijn levensgevaarlijk plekken – ik kan nooit de deur uitlopen zonder een overdaad aan boeken in mijn tas, al heb ik eigenlijk geen rooie cent meer over. Die grote kasten met tweedehands boeken, ze maken me bijna beschamend hebberig. En dan de geur, die heerlijke, muffe geur van boeken die al een...
Lees verder
Blog archief