- De Wijde Rok uit de roman De Speelgoedtrommel van Günter Grass
- De Gaulle tegen de chaos Algerije en daarna? door J. de Kadt
- [Gedichten]
- Projectie
- Gebed om die Gebeente D.J. Opperman
- Suid-Afrikaanse panorama - in verse deur Merwe Scholtz
- Oostenrijkse winter Adriaan Morriën
- Literatuur van het jaar Nul Interview met Hans Werner Richter door H. Mulder
- To all curious criticks and admirers of meeter
- [Vervolg Literatuur van het jaar nul]
- Gezinsverpleging door Jan Wolkers
- Henric Ibsen op het Televisiescherm door Gerard Kornelis van het Reve
- vervolg van pagina 36
- De insider als Explicateur door J. Eikelboom
Hebt gij gezien hoe ‘t kolkend golvenheir
Een schip òp werpt en dan weer kwakt terneer?
Soms lijkt de mast de hemel te genaken,
Dan schijnt de kiel de bodem weer te raken.
Of hebt gij een jaloerse stier gezien,
Hoe hij de grond klauwt en dan bulkt voor tien?
Of hebt gij ‘t tortelduifje wel zien klagen
Wanneer haar liefje maar niet op komt dagen?
Of hebt gij ‘t feeënvolk bij zang en dans
Gezien, rondspringend in een vreugdekrans?
Of hebt g’ Apollo’s dochters soms zien gieten
Hun rijmende likeur door holle rieten
In ‘t sponzig brein, waar dan een vers ontstond?
Als gij ‘t àl hebt gezien, kus dan mijn kont.
The Earl of Rochester, ± 1675
(Vertaling J. Eijkelboom)
Lees de Tirade Blog
Het bleek familie
Op sociëteit Minerva in Leiden zit bij de centrale trap een plaquette in de muur. Het opschrift luidt: Ter nagedachtenis aan leden van het Leidsch Studenten Corps die door de oorlog het leven lieten. Er staan een kleine dertig namen onder. Toen ik nog lid was van Sempre Crescendo (de open muzikale subvereniging van Minerva)...
Lees verderHet geluk
Miel bestiert een charmante delicatessenwinkel die zo in een oud, Frans dorpje had kunnen staan. Zo’n dorpje waar de tijd zelfs uit vertrokken is, de straten altijd leeggelopen zijn, alle dagen traag, hitsig en doorrookt voorbijkruipen en iedere mannelijke inwoner hopeloos verliefd is op de blonde bardame die haar jonge borsten op de toog drapeert...
Lees verderLief
Gil omhelsde me, alsof hij er even in slaagde om in vijf seconden zijn hele bestaan om me heen te vouwen. We stonden in zijn woonkamer en ik was de eerste, omdat ik ook als eerste weer weg moest voor een optreden, al was ik liever als laatste gebleven. Ik liep naar het grote raam,...
Lees verder
Blog archief