- De Wijde Rok uit de roman De Speelgoedtrommel van Günter Grass
- De Gaulle tegen de chaos Algerije en daarna? door J. de Kadt
- [Gedichten]
- Projectie
- Gebed om die Gebeente D.J. Opperman
- Suid-Afrikaanse panorama - in verse deur Merwe Scholtz
- Oostenrijkse winter Adriaan Morriën
- Literatuur van het jaar Nul Interview met Hans Werner Richter door H. Mulder
- To all curious criticks and admirers of meeter
- [Vervolg Literatuur van het jaar nul]
- Gezinsverpleging door Jan Wolkers
- Henric Ibsen op het Televisiescherm door Gerard Kornelis van het Reve
- vervolg van pagina 36
- De insider als Explicateur door J. Eikelboom
Hebt gij gezien hoe ‘t kolkend golvenheir
Een schip òp werpt en dan weer kwakt terneer?
Soms lijkt de mast de hemel te genaken,
Dan schijnt de kiel de bodem weer te raken.
Of hebt gij een jaloerse stier gezien,
Hoe hij de grond klauwt en dan bulkt voor tien?
Of hebt gij ‘t tortelduifje wel zien klagen
Wanneer haar liefje maar niet op komt dagen?
Of hebt gij ‘t feeënvolk bij zang en dans
Gezien, rondspringend in een vreugdekrans?
Of hebt g’ Apollo’s dochters soms zien gieten
Hun rijmende likeur door holle rieten
In ‘t sponzig brein, waar dan een vers ontstond?
Als gij ‘t àl hebt gezien, kus dan mijn kont.
The Earl of Rochester, ± 1675
(Vertaling J. Eijkelboom)
Lees de Tirade Blog
Een hele goeie
Het uitzicht vanuit mijn woonkamerraam is dichtgemetseld met steigers. Elke ochtend en altijd op onzedelijke tijdstippen staan robuuste mannen luidkeels met elkaar te bekvechten. Als ze elkaar niet verbaal afranselen schallen er Nederlandstalige liedjes uit hun radio’s die als termieten je taalgevoel afkluiven. Waar de bouwvakkers over redetwisten kan ik niet verstaan, maar het loopt...
Lees verderAangespoelde kennis - een roadtrip
Larousse 3 De bel gaat: ‘Post!’ Je loopt naar beneden en de postbode drukt je een pakketje in handen van 10 bij 10 bij 10 cm, in dieprood papier. Wat moet je doen als je op een goede dag in een mooi doosje met velours bekleed deze schelp toegestuurd krijgt met een handgeschreven briefje erbij...
Lees verderVoor het donker
De kroeg lag als een omhelzing om mijn Amsterdamse vrienden heen. Het leek alsof ze al uren voor mijn komst voor anker waren gegaan, moeiteloos deel waren geworden van het meubilair, naadloos samenvielen met de ronde tafel waarop hun glazen beloftevol stonden te blinken. Gil heeft ooit geschreven dat Amsterdammers vaker in het buitenland komen...
Lees verder
Blog archief