[p. 504]
Het gras was berijpt, de grond hard
roerloos stond een reiger in de vrieskou
de tamme ganzen gakten luidkeels
ik had warme oren van het wandelen
Over het ophaalbruggetje door het Bosplan
het winterse sluisje langs de boten
naar de kinderboerderij en Walter
Walter draafde als een herdershond om ons heen
Dampend onze adem, dampend de koffie
op onze magen, de mok in de steenkoude handen
en toen weer terug: de vorst als een scheermes
de wind en het sneeuwen der meeuwen daartussen
Stampend liepen we het warme huis binnen
en strooiden brood voor de vogels uit
(Walter verwarde een spreeuw met een lijster!)
tenslotte een potje geschaakt en verloren
[p. 505]
Het zonlicht speelt door het zomerse groen
de wind waait zacht door de bladerkronen
kalm ligt de dag in de schaduw der bomen
mals is het gras met het opgaand plantsoen
Langzaam ben ik van de tuinstad gaan houden
haar torenflats en haar vliegtuiglawaai
met straten genoemd naar vergeten landouwen
en huizen gebouwd in een handomdraai
Ik weet nog dat buiten de Stadionkade
er niets was behalve een vlakte van zand
toen kwam de Goudkust en onderdehand
ontstond er een stadswijk met pleinen en straten
Daar heb ik mijn huis met een tuin voor en achter
een zonneterras en een bloeiende roos
het zomergroen ruist in mijn achtergedachten
sinds ik Buitenveldert als woonplaats koos
Lees de Tirade Blog
Lief
Gil omhelsde me, alsof hij er even in slaagde om in vijf seconden zijn hele bestaan om me heen te vouwen. We stonden in zijn woonkamer en ik was de eerste, omdat ik ook als eerste weer weg moest voor een optreden, al was ik liever als laatste gebleven. Ik liep naar het grote raam,...
Lees verderDat hoeft niet in je stukje
Ze liep naast me, maar leek dat soms al te zijn vergeten, alsof ze al voorbij ons afscheid was. Met elke zorgvuldige stap die ze zette leek ze verder weg. Ik bracht haar naar het station, dat ze prima wist te liggen, maar toch wilde ik haar het station in zien gaan, toekijken hoe ze...
Lees verderDansen
Er stond een bord pasta voor me klaar. Vriend J., die deze avond ook spreekstalmeester was, begroette me even warm en bemoedigend als altijd en schoof naast me aan. In de ruimte galmden de opgewekte stemmen van leden van de organisatie van de Nacht van de Literatuur tot het plafond en weer terug, weerkaatsingen die...
Lees verder
Blog archief