- George Moormann Spaarne 108
- Maria Barnas Twee gedichten bij twee foto's van Sylling Lo
- George Moormann Op ieders lippen
- Hans Lauwerier en Toine Moerbeek Een twee drie
- Peer van Meer
- Guus Middag Een goddelijk godvergeten Eden
- Ron Elshout Zolang ik vertel is het waar (naar aanleiding van het werk van Tonnus Oosterhoff)
- Tonnus Oosterhoff
- Luuk Gruwez Louise
- P. Zimmerman Over de balans tussen scheppingskracht en vernielzucht
- Cees Willemsen Charles B. Timmer (1907-1991), de verholen romanticus
- Rogi Wieg De man met de blanco geest
- Michaël Spaan Nooit meer samen
- Hans Kloos
[p. 256]
Winter 91/92
Er is een gezicht
op de televisie
van een volksvertegenwoordiger; het zegt
dat wij het zullen verliezen,
ons gezicht, als wij niet ons aandeel leveren
– het spreekt van een schild
dat een storm in de woestijn is geworden
en van precisie tot op de millimeter.
Een man verft zijn gezicht
in bedwelmende kleuren tot een patroon
dat overal verdwijnen kan – er is een gezicht
dat verborgen wil gaan – hij breekt
een pijl doormidden, het stuk schacht
met de veertjes plakt hij haaks
op zijn linkerslaap, het stuk met de punt
lijkt uit de rechter te steken:
een soldaat maakt een grapje
met de dood
die hij brengt
die hem wacht
Hij heeft een gezicht gezien,
hij kende het van de slaapzaal,
bovenop, derde bed van links.
Hij weet niet goed meer hoe
[p. 257]
het er uitzag – het is ook moeilijk
nu het veranderd is
in vellen die fladderen in de wind,
blauw vlees en geelzwart bot.
Hij graait door het zand –
hoorde er niet een bril bij,
zo’n flexibel dienstgeval
dat de oren naar voren trok?
Het gezicht prevelt zijn informatielitanie
en de stofwolk ruist
de televisie uit, de kamer
is een zandbak nu –
wij bouwen ons een burcht,
maar de muren worden bedolven
onder nieuwe golven zand
Men zegt
dat als iemand zijn gezicht verliest
in Japan, hij zelfmoord pleegt
– de enige manier die jij en ik kennen
om ons gezicht te verliezen
en dat op televisie
is doodgaan – de gezichten
zullen zich een weg bereiden
door de woestijn maar
dit stof aan hun voeten,
hoe schudden ze het af?
Wie zal hen de voeten wassen
[p. 258]
Winter 93/94
Er staan een paar mannen
in de sneeuw te hakken
op het betonnen basketbalveldje
van de oude afgesneden wijk.
Geen kind te bekennen, alleen,
als een houweel zich in het zachte
rubber boort, de puffende schil
van een roodbruine basketbal.
Straks laat het nieuws ons
beelden zien van onderuitploffende
dikzakken – leedvermaak
in de sneeuw van Hartford, Connecticut.
Andere mannen scheppen de sneeuw
in groene kruiwagens die weer andere mannen
wegrijden naar een bestemming
buiten het bereik van de camera’s.
Pernilla Wiberg, een Zweedse,
heeft zojuist op het nippertje verloren
bij het onderdeel reuzenslalom
in het Oostenrijkse Kitzbühel.
Wij kijken hier tv,
van het ene kanaal naar het andere
waarop de sneeuw voortruist
binnen het bereik van de camera’s.
[p. 259]
In groene kruiwagens smelt langzaam
de rode sneeuw en het bloed van 6 kinderen
getroffen door mortiergranaten
lost op in de smurrie van Sarajevo
– er staan een paar mannen
in de sneeuw te hakken
en de beelden in hun ogen
smelten niet
Lees de Tirade Blog
Lief
Gil omhelsde me, alsof hij er even in slaagde om in vijf seconden zijn hele bestaan om me heen te vouwen. We stonden in zijn woonkamer en ik was de eerste, omdat ik ook als eerste weer weg moest voor een optreden, al was ik liever als laatste gebleven. Ik liep naar het grote raam,...
Lees verderDat hoeft niet in je stukje
Ze liep naast me, maar leek dat soms al te zijn vergeten, alsof ze al voorbij ons afscheid was. Met elke zorgvuldige stap die ze zette leek ze verder weg. Ik bracht haar naar het station, dat ze prima wist te liggen, maar toch wilde ik haar het station in zien gaan, toekijken hoe ze...
Lees verderDansen
Er stond een bord pasta voor me klaar. Vriend J., die deze avond ook spreekstalmeester was, begroette me even warm en bemoedigend als altijd en schoof naast me aan. In de ruimte galmden de opgewekte stemmen van leden van de organisatie van de Nacht van de Literatuur tot het plafond en weer terug, weerkaatsingen die...
Lees verder
Blog archief