- Marga Minco Storing
- Elisabeth Eybers
- Lot, Frankrijk 1994 Barbara Visser
- Willem Jan Otten Ons mankeert niets
- Benno Barnard En de gelegenheid schept ons
- Robert Anker Ballade van mijn dochter die opbelt om te vragen of ze weer eens langs zal komen
- Carl Friedman De grauwe minnaar
- Erik Menkveld
- Gerrit Krol Het schilderij
- Gerrit Krol Vernissage
- Charlotte Mutsaers Ik sprak met dennenaalden, pijnappels en vissen 3 Wij sterven uit: ons verhaal
- Herlezen Een boek dat nergens went
- Poëziekroniek
[p. 297]
Moeisaam, onstuitbaar, spontaan,
dan en wan uit ‘n woordspel ontstaan,
van hul ware gedaante ontdaan…
Die weerkaatsing op glimmender vlak
waarteenoor ek nie weet wat betaam
spreek my nou salwend aan:
Siedaar jou taal, steeds Germaan,
op gebied van vervoeging ‘n wrak
met vernufryke ondergrond,
verbaster en kerngesond,
word erken as ‘n wettige tak,
deur streng medeklinkers voltooi,
met speekselgesis ingesmeer,
hoofletters mild rondgestrooi,
op sy nommer gesit en vereer…
vind jy dit nie verrassend mooi?
Hierby lê ek my aarselend neer.
[p. 298]
Indien die uroloog, in teenstelling tot al die vorige kere,
die behandelkamer sou binnetree en ‘n blik werp op die gesig
wat verbind is met die weerloos tentoongespreide en van klere
bevryde ledemate en ‘n Dag mevrou Watsenaam daarheen rig
sou jy dink sy professionele fatsoen het hom versaak
óf dat hy skielik vermoed hy het met ‘n mens te maak
en nie bloot met ‘n blaas nie:
vir albei betrokkenes ‘m oomblik van grasie.
[p. 299]
Die ronde vuurkleurige sinkende son
vergryp hom nog tussen al die beton
aan ‘n laaste verlate wanhopige raam
wat hartstogtelik soebat om saam te gaan:
hy talm ‘n oomblik om hom te bedink
en laat haar dan in die kanaal maar verdrink.
Lees de Tirade Blog
De droom
Ik werd wakker in een kamer die niet van mij kon zijn, naast een vrouw die ik niet kende. Ze sliep op haar zij, droeg haar lange, blonde haren als een masker voor haar gezicht. Op het nachtkastje ontdekte ik een foto waarop we samen stonden: lijven tegen elkaar, in een ver land, op een...
Lees verderDe zijweg, een kleine lofrede
In zijn vermakelijke essay ‘Een buitenkansje’* schept Roald Dahl een treffend beeld: een schrijver die haastig met zijn vinger in de stoflaag op de achterkant van zijn auto een idee opschrijft. Goede ideeën vervliegen namelijk sneller dan goedkoop geurwater. Hij ging later de deur niet uit zonder zijn opschrijfboekje. De romantiek van de schrijverij....
Lees verderKruidig
(De wereld in stukken 35) Ik stel me een wereldkaart voor waar je de gerechten per land op de kaart afgebeeld ziet. Het moet een mooi palet opleveren. Sjasliek en koolsla en borsjt op Rusland, een groot oppervlak voor misschien niet de rijkste keuken ter wereld. Patatten en mosselen op België, heel veel kip en...
Lees verder
Blog archief