- [Onverzonden brief]
- J. Bernlef Het algemene leven
- J. Bernlef Vervroegde uittreding
- Eva Gerlach
- Eva Gerlach Het goedgelovige lichaam/oktober
- H.H. ter Balkt
- H.H. ter Balkt Onder andere het platteland
- Nachoem M. Wijnberg
- Guus Middag Een hart van hout
- Tonnus Oosterhoff Jack Palance
- Herlezen Vrees is op de weg; blijf binnen uw eigen woning
- Poëziekroniek
[p. 501]
Er was een vuur begonnen aan de rand
van wat nog juist geen donker heten kon.
Even zagen wij weer de kleur van schors,
de bleke trossen vleugelzaad, de haften
rechtop tussen de spaken van het web.
Wij hielden elkaar vast want het begon
opnieuw wat ons uit elkaar had bewogen
en keken hoe het vuur gedoofd werd, rook
omhoog kroop, hoe de spin naar haar plaats liep.
[p. 502]
Wie roept zij, het is nacht,
haar stem gaat heen en weer op het land,
in de straat, ‘Kom, kom’, een hond, kind, man,
‘Waar ben je’, vaker en vaker
zwijgt zij, haar cirkels worden groot, er lopen
treinen door haar stem maar zij blijft roepen
dat hij moet eten, zijn eten staat klaar,
het wordt koud, dat zijn eten op hem wacht.
[p. 503]
Ik rende water door, gleed uit en viel.
Hou je benen bij je, zei iemand, diep
in slaap naast mij, je schopt me, slaap toch. Sliep
en rende. Nergens water te bekennen.
Gleed uit, viel. Hij naast mij
werd wakker, hielp mij overeind,
klopte mijn kleren af. Je moet, zei hij,
liever gewoon weglopen. Niet zo rennen.
[p. 504]
Er stond een vogel in het gras, het leek
een ooievaar maar hoger, met oorpluimen.
Stond op zijn tenen, spreidde
zijn rafelige vleugels en vloog weg.
Over de spoordijk, over de spoorbomen,
‘wacht tot de rode lichten zijn gedoofd,
er kan nog een trein komen’,
de afgestapte fietsers aan weerszijden.
Ik hier, jij daar, wij keken. Treinen. Een kraan, die tegen de wind het dorp uitvloog.
Lees de Tirade Blog
Gipszomer
Er komt een zomer aan die goed zal zijn. Met die nietsvermoedende woorden nam ik een paar weken geleden vrij van deze columnplek. In de dagen die toen voor me lagen sliep een gloed van parkjes om in te lezen, terrassen die blonken in de avondzon en steden waar ik mijn vrienden zou bezoeken. Ik...
Lees verderEr komt een zomer aan
Er komt een zomer aan die goed zal zijn, zeg jij. De lucht wordt gladgestreken en zal boven ons hangen als een zwoele lappendeken. De stad zal slapen van de hitte en pas weer ontwaken bij de eerste regenval. Parken, er zullen parken zijn waar we onze lijven achterlaten tot iemand ons weer op komt...
Lees verderReünie
Zes jaar geleden beloofden we dat wij niet zo zouden zijn. We kenden de verhalen, hoe het anderen was vergaan, maar zo zou het bij ons niet lopen. Vrienden waren we. En dat zouden we blijven. Maar puberbeloftes verwelken en ik verloor iedereen steeds iets meer uit het oog nadat de rector diploma’s in onze...
Lees verder
Blog archief