- R. Nieuwenhuys Franz Wilhelm Junghuhn (1809-1864)
- Fragmenten uit de geschriften van Franz Wilhelm Junghuhn
- [Gedichten van C. Buddingh']
- Henry G. Schogt Princeton
- Astère Michel Dhondt Een zondag in mei
- Chr. J. van Geel Zoon, bij de dood van zijn moeder
- Walter Nobbe
- J. de Kadt Toekomst of leegheid? Lasswell over de wetenschap der politicologen.
- A. Roland Holst Het krantenbewustzijn
- Robert de Roos / Zes gedichten
- J.H.W. Veenstra Uit Merlyns toverhoed
- Gerrit Krol Lezen en schrijven
- J. de Kadt Zij die ons regeren De ‘Memoires’ van Stikker
- J. de Kadt Overbodige knapheid
[p. 315]
Zij lijkt zo lieflijk-lieftallig: echt
een blauwgazen wezentje
om een damesblad naar te vernoemen;
pas op: de bloeddorstigste rover
uit heel het dierenrijk.
Als prehistorische monsterlarve
uit het ei gekropen, vreet zij
zich jarenlang rond en vet,
om dan tien tot twaalf dagen
door het daglicht te mogen gonzen.
Zwevend en dansend boven het riet,
een gevleugelde stiletto,
stort zij zich op haar prooi,
waarvan zij vooral het borststuk
als delicatesse waardeert.
Het volk meende vroeger dat zij met haar naald
de lippen van leugenaars
aan elkander naait: als dat
zo was, zou het stil zijn in
onze parlementsgebouwen.
Maar de mens doet zij niets, men kan haar gerust
beetpakken, ons waterjuffertje,
dat een heel speciale manier
van bevruchting ontwikkeld heeft:
copulatie in tandemvlucht.
Door menige onderzoeker: Portmaan,
Moore en Wesenberg-Lund
vol geestdrift beschreven; zo leert zij:
ook de paring van moordenaars
kan onderwerp zijn van lyriek.
C. Buddigh’
[p. 316]
Is helemaal geen paard, geen familie zelfs;
de Egyptenaren noemden hem Pe-he-mau,
wat ‘grote wateros’ betekent:
een logge kolos met een dikke, neerhangende buik
en een kwijlende bek: een Pleistoceen-monster,
dat hooi eet gelijk een rund.
Zachtmoedig, nieuwsgierig, gesteld op gezelligheid,
een volger van vaste, platgetreden paden,
wat hem dikwijls noodlottig wordt; van zijn huid
maakt men prachtige zwepen (Hadji Halef had
er zo eentje, weet ik nog goed), van zijn tanden
o.a. pianotoetsen.
Het beroemdste nijlpaard aller tijden was stellig
Hubert, die aan het einde der twintiger jaren
door de Kaapprovincie en Natal trok,
de stad Durban zelfs binnendrong, daar wandelaars en fietsers
de stuipen op ‘t lijf joeg, maar altijd juist voor
de politie ter plaatse kwam,
vlug onderdook in de rivier; hij deed niemand kwaad
in de vele dorpen waar hij door deuren en ramen
huizen en scholen binnengluurde;
op het laatst werd hij zelfs een nationale held,
tot een nijdige boer hem neerschoot en hij
bij de sectie een zij bleek te zijn.
[p. 317]
Tot zover Hubert, die Huibertje heten moest,
en die even, heel even, te voorschijn treden mocht
uit dat onafzienbare, naamloze heir,
dat eens gans Europa en Afrika bestreek,
tevreden snoepers van lotusbloemen,
in hun schuilplaats des riets en des slijks.
Maar ook hij, rondom wiens tanden verschrikking is,
heeft sinds lang het veld moeten ruimen naar de wateren
ten zuiden van de Sahara: daar
ligt hij neer onder schaduwachtige bomen, een hoofdstuk
der wegen Gods, waaronder de mens
eerdaags ‘einde’ zal schrijven.
C. Buddingh’
Lees de Tirade Blog
Weer aan het licht gekomen - over prehistorie
Larousse 4 De Amerikaanse schrijfster Jean M. Auel begon in de jaren zeventig te studeren op wat haar grote romancyclus over de prehistorie zou worden: Earth’s Children. Ik las er daar in de jaren ‘80 drie van, de beste is De stam van de holenbeer. Het verhaal speelt 30.000 jaar voor Christus. De periode waarin...
Lees verderEen hele goeie
Het uitzicht vanuit mijn woonkamerraam is dichtgemetseld met steigers. Elke ochtend en altijd op onzedelijke tijdstippen staan robuuste mannen luidkeels met elkaar te bekvechten. Als ze elkaar niet verbaal afranselen schallen er Nederlandstalige liedjes uit hun radio’s die als termieten je taalgevoel afkluiven. Waar de bouwvakkers over redetwisten kan ik niet verstaan, maar het loopt...
Lees verderAangespoelde kennis - een roadtrip
Larousse 3 De bel gaat: ‘Post!’ Je loopt naar beneden en de postbode drukt je een pakketje in handen van 10 bij 10 bij 10 cm, in dieprood papier. Wat moet je doen als je op een goede dag in een mooi doosje met velours bekleed deze schelp toegestuurd krijgt met een handgeschreven briefje erbij...
Lees verder
Blog archief