- Tomas Lieske Oorlogstuinen
- [Tekeningen plus tekst]
- Kees 't Hart
- Robert Anker Waarheid en schoonheid
- [Onver zonden brief]
- Gerrit Krol Meesters over de tijd (4)
- R. Lukkien Zondagochtendwandeling
- Wouter van Oorschot Josine W.L. Meijer
- Wouter van Oorschot Charles B. Timmer
- Herlezen Afgeremd proza: de ongrijpbare lichtheid van K. Schippers
- Poëziekroniek
[p. 117]
kinderen die leren lezen
zitten in lokalen
uit te rusten van
onrustige verhalen
er hangt een stilte
zoals tussen auto’s
op parkeerterreinen hangt
en tussen bomen
en juf beklimt
het podium
met wit papier
kinderen die leren lezen
hangen letters te drogen
aan de wanden
van de klas
in de winter steekt
juf de kaarsen aan
en kinderen die leren lezen
mogen zingen
en ze beschilderen papier
met de lievelingskleuren
van hun lievelingsdier
kinderen die leren lezen
denken aan de slaap
van de komende nacht
[p. 118]
Ik ben de vlaggeman
ik gooi de vlaggen uit het vliegtuig
ik weet: alle herinneringen zijn waar
ik weet: ich bin froh.
Het gordijn valt in twee stukken
de stofbril glijdt van mijn gezicht
ik speel Hamlet’s neef
midden in het werklicht.
Tableau!
[p. 119]
ik was weer bij je geklommen
bij jou achter het stuur
bij jou: Beppe Saronni
jij was mager als een woudezel
jij dacht aan je publiek
zoals ik aan ons warenhuis
o ik boetseerde
wat ik van jouw publiek dacht
in plaats van andersom
jij zong en zong en zong
zeeman zeeman laat je dromen
zeeman zeeman wit van huis
Lees de Tirade Blog
Vraagtekens achter al ons weten – over vogels
Larousse 12 Zouden mooie en exorbitante vogels zeldzamer worden omdat ze om schoonheid door mensen bejaagd worden? Een aantal zonderen zich van deze veronderstelling al af: we cultiveren soorten die we zeer mooi vinden voor volières en tuinen, de pauw of de goudfazant. Maar nietige onaanzienlijk vogeltjes hebben wel als voordeel dat ze de blik...
Lees verderMeer dan vijftig
Ik ben geen spelletjesman, maar omdat we toch in Moncarapacho waren en die tafel er toch stond en vriendin K stralend vier stenenhoudertjes op tafel had gezet en ik graag wilde meedoen met alles wat mijn vrienden deden en het om Rummikub ging – waarvan ik me vaag de regels kon herinneren – schoof ik...
Lees verderDe wind
De wind komt over zee tegen de heuvel op, schudt de verdroogde vruchten uit de Alfarroba. Hard als kiezels tikken de peulen op het plaatstalen dak boven mijn hoofd. De wind is warm, Marokkaans, heeft maar een beetje water hoeven oversteken voordat hij hier mijn kleren van de waslijn blies. Na het eerste licht stap...
Lees verder
Blog archief