- Leonard Nolens
- Leo Vroman Scherpe herinneringen aan verloren foto's
- Tonnus Oosterhoff Hun vrienden en zijzelf
- H.H. ter Balkt
- Robert Anker Opgeheven
- K. Schippers Ook bruikbaar voor andere doeleinden
- Kees van Domselaar
- Jaap Goedegebuure Van orde naar chaos en weer terug
- Rogi Wieg
- Nico Dros Een Liefde in Oud Batavia
- Antoine Uitdehaag
- Herlezen Een linkshandige dwarskop
- Poëziekroniek
[p. 342]
I.
In Swaboekta dragen de meisjes paardestaarten.
Er staat een man op de hoek van de Salesta.
Een gozerd in een tabbard van zwaarmoedigheid
legt zich bij de toestand neer.
Alles wikt in een moment van verlichting.
[p. 343]
II.
In de vlakte van de stad
daalt een duif
vrij van symboliek en geheel
zonder verdere betekenis
als liefde
daalt een duif boven de hoofden
der schriftgeleerden
daalt de duif
op een deur
aan de hengsels herkent men de deur
aan de deur ontvangt men de feiten
met de feiten
verdwijnt de weg
steeds verder weg
de verte binnen
tot waar geen weg meer is
geen deur, geen duif
en geen schriftgeleerden.
[p. 344]
Soms liggen de jaren voor je voeten
opgeruimd de tijd, papieren, gestapeld
voor het slapen, huishoudens, kamers
foto’s, die nog moeten.
Het zijn de dingen van een leven
van twee handen die bewaarden
in hun ijle zucht naar samenhang.
Maar het is goed, het is losgelaten.
Hoe wonderbaarlijk dan, is de herinnering
die niet om mij, maar om zichzelve
een blijvend lichaam zoekt.
Lees de Tirade Blog
Gipszomer
Er komt een zomer aan die goed zal zijn. Met die nietsvermoedende woorden nam ik een paar weken geleden vrij van deze columnplek. In de dagen die toen voor me lagen sliep een gloed van parkjes om in te lezen, terrassen die blonken in de avondzon en steden waar ik mijn vrienden zou bezoeken. Ik...
Lees verderEr komt een zomer aan
Er komt een zomer aan die goed zal zijn, zeg jij. De lucht wordt gladgestreken en zal boven ons hangen als een zwoele lappendeken. De stad zal slapen van de hitte en pas weer ontwaken bij de eerste regenval. Parken, er zullen parken zijn waar we onze lijven achterlaten tot iemand ons weer op komt...
Lees verderReünie
Zes jaar geleden beloofden we dat wij niet zo zouden zijn. We kenden de verhalen, hoe het anderen was vergaan, maar zo zou het bij ons niet lopen. Vrienden waren we. En dat zouden we blijven. Maar puberbeloftes verwelken en ik verloor iedereen steeds iets meer uit het oog nadat de rector diploma’s in onze...
Lees verder
Blog archief