- Jean Rostand Aforismen
- De erfenis der Voortrekkers Grafschrift voor blank Zuid-Afrika door J. de Kadt
- Lichtval
- Han's misdaad Kort verhaal door Shiga Naoya
- Conflict en typering in de Tragedie door Gerard Kornelis van het Reve
- Onderbroken monoloog van Richard Minne opgetekend door U. d'Oliveira
- Ieder zijn standje door H.A. Gomperts
- Gedichten door D.J. Opperman
Randen van kleine golven
zijn duizenden klauwende handjes, vingers van schuim.
De berken achter de driekante duinen buigen,
groeien hun armen in de grond.
De zon weegt op de kim, daalt hei tegemoet,
zand voelt de zon op zijn mond,
helm zont zijn voet.
Ik zoek windstilte in deze zee van licht
waarin de wind zijn hand toesteekt, omarmt,
kust, zwijgend beeldspraak spreekt.
Alleen om het licht, hoe het valt,
hoe het vliegt, besta ik, doodvalt, opvliegt.
CHR. J. VAN GEEL
Lees de Tirade Blog
Lief
Gil omhelsde me, alsof hij er even in slaagde om in vijf seconden zijn hele bestaan om me heen te vouwen. We stonden in zijn woonkamer en ik was de eerste, omdat ik ook als eerste weer weg moest voor een optreden, al was ik liever als laatste gebleven. Ik liep naar het grote raam,...
Lees verderDat hoeft niet in je stukje
Ze liep naast me, maar leek dat soms al te zijn vergeten, alsof ze al voorbij ons afscheid was. Met elke zorgvuldige stap die ze zette leek ze verder weg. Ik bracht haar naar het station, dat ze prima wist te liggen, maar toch wilde ik haar het station in zien gaan, toekijken hoe ze...
Lees verderDansen
Er stond een bord pasta voor me klaar. Vriend J., die deze avond ook spreekstalmeester was, begroette me even warm en bemoedigend als altijd en schoof naast me aan. In de ruimte galmden de opgewekte stemmen van leden van de organisatie van de Nacht van de Literatuur tot het plafond en weer terug, weerkaatsingen die...
Lees verder
Blog archief