[p. 265]
Hij was de fijnste instrumentmaker van de fabriek
Nauwkeurig tot op de duizendste millimeter
Toen de geschiedenis voor de zoveelste maal
Kreunend op de slagvelden van Europa
Klaar kwam
Stond hij onthand
Met schuifmaat vijl en micrometer
Bij een razzia gegrepen
En weggevoerd
Kwam hij nog wel terug
Maar eigenlijk ongaarne
Hij zwaaide zo raar op zijn benen
Een groot gat in zijn linker long
Op zijn ziekbed
Vijlde hij zichzelf geduldig
Hoe langer hoe kleiner
Tot hij tenslotte precies
Door het gat heen kon
Lees de Tirade Blog
Loslaten
Het went niet, dat schrijven. Steeds is het maken van een verhaal of roman een avontuur. Fijnstellen ben ik steeds meer gaan waarderen, het schaven aan een tekst. En mijn verwachtingen qua verkoop of bekendheid werden minder hoog. Tegenwoordig gaat het me alleen nog om het werk. Zolang ik mag blijven maken ben ik oké....
Lees verderDe ideale gids
Wist je dat er in de benedenhoek van het schilderij Brieflezend meisje bij het venster, doorgaans te zien in de Gemäldegalerie Alte Meister te Dresden, een vingerafdruk zit, waarmee dit werk het enige bewaard gebleven levensspoor van Johannes Vermeer bevat? Ik niet, totdat ik onlangs De wereld op zijn kop. Ontmoetingen met de Hollandse meesters...
Lees verderFluiten
Mijn wekker ging, ik zette het ding af, draaide me weer om en sliep langer door dan eigenlijk kon. Daarna wurmde ik mezelf los uit de houdgreep van mijn bed, kleedde me aan (onderbroek, sokken, willekeurig wit overhemd, minder willekeurig pak), raapte de krant van de mat en sleepte mezelf naar de keuken. Het koffiezetapparaat,...
Lees verder
Blog archief