[p. 771]
Vanmiddag een familiefilmpje gezien. Oom Karel
niets vermoedend roeiend in een bootje bij
Loosdrecht.
Drie weken later was hij verdwenen, niet meer
vatbaar voor celluloid.
Hoe goed zou het zijn een filmpje van zijn sterven te
bezitten
als operateur zijn laatste adem af te draaien
vertraagd het stollen van zijn blik, het vallen van
die hand
langs de ijzeren bedkant nog eens en nog eens te
vertonen.
Of op topsnelheid, zodat het doodgaan van Oom Karel
iets vrolijks krijgt, een uitgelaten dans op een
krakend bed,
de omhelzing van een onzichtbare vrouw
die teruggedraaid hem wakker kust; de ogen
worden weer blik, kijken in de lens, de hand wijst.
Oom Karel leeft, Oom Karel is dood.
J. Bernlef
Lees de Tirade Blog
Larousse. De droom van kennis
De droom van kennis 0 De mooiste pagina’s van de zestiendelige grote Oosthoekencyclopedie waren de transparante menselijke lichamen, waarmee je bladzij voor bladzij dieper het lichaam in zonk. Eerst de huid eraf, dan zag je een zenuwstelsel, een bladzijde verder het hele spiertraject, nog weer dieper bloedvaten, ingewand, en tenslotte het gebeente. De encyclopedie was...
Lees verderEn jij?
Drie uitgebluste bejaarden schuifelden traag door de oefenzaal. Twee hinkten achter een rollator en de derde wankelde fragiel aan de hand van een jonge fysiotherapeut. Ik bekeek het tafereel vanaf het wachtbankje zo onopvallend mogelijk. Een van hen klaagde over haar kunstheup en de bijbehorende malaise. Een ander mopperde met een stem die niets anders...
Lees verderEerst nog even dit
‘Zelfs nu we niet samenwerken, zitten we alsnog in hetzelfde schuitje,’ grinnikt Loe door de telefoon. Ik hoor hoe hij zijn auto start, even later het tikken van zijn richtingsaanwijzer en daarna de achtergrondruis van een vekeersweg. ‘Ja,’ lach ik. ‘Zijn we even niet samen bezig aan iets, komen we alsnog op hetzelfde punt uit.’...
Lees verder
Blog archief