[p. 783]
Zie hoe de weduwe des dichters
voorzichtig langs de wegen gaat
met een lyrische bos bloemen
met een handvol onbegrip
Zie hoe de weduwe des dichters
als een langzame hallucinatie
op bezoek komt en liefpraat
alsof er niets gebeurd was
Zie hoe de weduwe des dichters
luiert hun eniggeboren zoon
als een isis in de lente
met spelden van zelfbehoud
Zie hoe de weduwe des dichters
strakjes wordt geïnterviewd
als de geliefde der onschuld
die het mes op tafel legde
C. Winkler
Lees de Tirade Blog
Larousse. De droom van kennis
De droom van kennis 0 De mooiste pagina’s van de zestiendelige grote Oosthoekencyclopedie waren de transparante menselijke lichamen, waarmee je bladzij voor bladzij dieper het lichaam in zonk. Eerst de huid eraf, dan zag je een zenuwstelsel, een bladzijde verder het hele spiertraject, nog weer dieper bloedvaten, ingewand, en tenslotte het gebeente. De encyclopedie was...
Lees verderEn jij?
Drie uitgebluste bejaarden schuifelden traag door de oefenzaal. Twee hinkten achter een rollator en de derde wankelde fragiel aan de hand van een jonge fysiotherapeut. Ik bekeek het tafereel vanaf het wachtbankje zo onopvallend mogelijk. Een van hen klaagde over haar kunstheup en de bijbehorende malaise. Een ander mopperde met een stem die niets anders...
Lees verderEerst nog even dit
‘Zelfs nu we niet samenwerken, zitten we alsnog in hetzelfde schuitje,’ grinnikt Loe door de telefoon. Ik hoor hoe hij zijn auto start, even later het tikken van zijn richtingsaanwijzer en daarna de achtergrondruis van een vekeersweg. ‘Ja,’ lach ik. ‘Zijn we even niet samen bezig aan iets, komen we alsnog op hetzelfde punt uit.’...
Lees verder
Blog archief