- Paul Meeuws
- Toine Moerbeek De vrouwenhaat van Vallotton
- Peter Ghyssaert
- Willem Jan Otten Er is een fantastische poging mislukt Over Wallace Stevens
- J. Bernlef Uit het fotoboek van Dick Boer
- J. Bernlef Schiet niet op de pianist
- Willem Weijters
- Nicolaas Matsier Routes, routines
- Herlezen De onverzoenlijke discretie van Frans Kellendonk
- Poëziekroniek
[p. 404]
Als de moeder is verminkt
met grijze haren maakt de zoon
zich klaar om uit te gaan.
Als hij bij het bed staat waar zij ligt
– een witte buik al vastgevroren –
kan hij niet verder
bij haar schoot vandaan.
In haar koud vel is een wak
waarin de ogen liggen, bloot,
beproefd op laatste moederliefde.
Als de moeder dood is
maakt de zoon zich klaar om uit te gaan.
[p. 405]
Het licht dat uw lantaarn verlaat
beschijnt de duisternis, een kwaad gezicht,
en dan wie tegenstroom komt lopen
– een plaquette van emoties
wordt u voorgehouden
en uw keuze maakt de avond
tot een groot decor waarin maar klein
de deur van het hotel staat
open op een kier en
u verdwijnt.
Lees de Tirade Blog
Lief
Gil omhelsde me, alsof hij er even in slaagde om in vijf seconden zijn hele bestaan om me heen te vouwen. We stonden in zijn woonkamer en ik was de eerste, omdat ik ook als eerste weer weg moest voor een optreden, al was ik liever als laatste gebleven. Ik liep naar het grote raam,...
Lees verderDat hoeft niet in je stukje
Ze liep naast me, maar leek dat soms al te zijn vergeten, alsof ze al voorbij ons afscheid was. Met elke zorgvuldige stap die ze zette leek ze verder weg. Ik bracht haar naar het station, dat ze prima wist te liggen, maar toch wilde ik haar het station in zien gaan, toekijken hoe ze...
Lees verderDansen
Er stond een bord pasta voor me klaar. Vriend J., die deze avond ook spreekstalmeester was, begroette me even warm en bemoedigend als altijd en schoof naast me aan. In de ruimte galmden de opgewekte stemmen van leden van de organisatie van de Nacht van de Literatuur tot het plafond en weer terug, weerkaatsingen die...
Lees verder
Blog archief