- [Onverzonden brief]
- Robert Anker Voor het hek
- T. van Deel De trap
- Marieke Jonkman Liefelijk Rotsje
- Willem Jan Otten De letterpiloot vertelt
- Nachoem M. Wijnberg
- Benno Barnard Een voormalig Praag
- Jan Stavinoha Terug naar de Urquell
- H.H. ter Balkt
- Eva Gerlach Vier gedichten voor een gek broertje
- Tonnus Oosterhoff Prooi
- Tonnus Oosterhoff Vertaling
- Reinold Widemann Tonk
- Peter Ghyssaert
- Carl Friedman
- Willem Jan Otten Een doorzichtige minnaar
- Herlezen Barsten in het onbestaande
- Poëziekroniek
- Dichter, dichter,
- Aangestreept
[p. 267]
Iets van grote zeggingskracht
was op de muur geklonken. Een metalen
stem, verfrommeld van ontroering,
legde uit.
De gouden kamer uit vervlogen tijden
lag één verdieping hoger. Banen glanzend
in het stof getrokken wezen
eerder nagebootste ontucht aan.
Vervormend was de hitte van voltooid verleden niet,
hoewel suppoosten altijd achterbleven,
hun grijze kant versmolten
in de uitgestalde tijdvakken.
[p. 268]
Verwisselbaar geworden door de dood
schiet hem vandaag een koningsschap te binnen.
Niemand controleert die waan;
men doet maar, ieder voor zich.
Wie denkt te kunnen staan mag dat.
Of hij is generaal geweest, en glanzend
stapelt zich bevordering op bevordering;
voor zijn moeder, één rij verder, ook
iets uitgekiend. Gepuurd uit kasten
van gestorven adel die wordt aangezogen
tegen de onderkant van de zerk.
Bijna het vacuüm van
een leeggeroofd verleden in.
Lees de Tirade Blog
Lief
Gil omhelsde me, alsof hij er even in slaagde om in vijf seconden zijn hele bestaan om me heen te vouwen. We stonden in zijn woonkamer en ik was de eerste, omdat ik ook als eerste weer weg moest voor een optreden, al was ik liever als laatste gebleven. Ik liep naar het grote raam,...
Lees verderDat hoeft niet in je stukje
Ze liep naast me, maar leek dat soms al te zijn vergeten, alsof ze al voorbij ons afscheid was. Met elke zorgvuldige stap die ze zette leek ze verder weg. Ik bracht haar naar het station, dat ze prima wist te liggen, maar toch wilde ik haar het station in zien gaan, toekijken hoe ze...
Lees verderDansen
Er stond een bord pasta voor me klaar. Vriend J., die deze avond ook spreekstalmeester was, begroette me even warm en bemoedigend als altijd en schoof naast me aan. In de ruimte galmden de opgewekte stemmen van leden van de organisatie van de Nacht van de Literatuur tot het plafond en weer terug, weerkaatsingen die...
Lees verder
Blog archief