- Uit zijn brieven en essays R.C. Bakhuizen van den Brink
- Twee maal Orwell door J.W. Smit
- Schip
- Elisabeth Eybers
- Een gat in de Nacht Adriaan Morriën
- Vissen in de wei
- [Vervolg Een gat in de nacht]
- Noot
- De nieuwe vrije stem door R. van Zeyst
- In Gods naam door E.M. Janssen Perio
- [Gedicht van Leo Vroman]
- [Vervolg In Gods naam]
- Tijd
- De god denkbaar, denkbaar de god G.A. van Oorschot, A’dam 1957.
- Ein mythus des zwanzigsten jahrhunderts
- Koelhoofden contra cerebralen
- Epithalamion (fragmenten)
- Domper
- Tartuffe in Stepantsjikovo een vergelijking van Molière's ‘Tartuffe’ met één van Dostojevski's kleinere romans door H.G. Schogt
- Mijn neef Ahrend door Ton van Oudwijk
- De luiaard
In wateren glad als een gepolijste spiegel,
In de diepte van de Wei zwemmen karper en zalm.
Doelloos kom ik met mijn bamboehengel
En van een zandbank werp ik mijn haak in de Wei.
Een zachte koelte blaast tegen mijn lijn,
Beweegt mijn tien voet garen heen en weer.
Terwijl mijn lichaam wacht tot een vis wil bijten,
Dwaalt mijn hart naar het land van het niets.
Langgeleden viste een oude witharige man
Hier aan de oever van dezelfde rivier,
Een visser van mensen, niet een visser van vissen.
Toen hij zeventig was ving hij Wên Wang.
Maar ik, wanneer ik mijn haak in het water werp,
Denk niet aan mensen en niet aan vissen.
Ik ben te onhandig om welke prooi ook te vangen.
Ik koester mij in de herfstige weerschijn van ‘t water
En als ik het moe ben is ‘t ook met mijn vissen gedaan.
Ik ga naar huis en drink mijn beker wijn.
PO TCHU I
(Naar het Engels van Arthur Waley)
Lees de Tirade Blog
Gipszomer
Er komt een zomer aan die goed zal zijn. Met die nietsvermoedende woorden nam ik een paar weken geleden vrij van deze columnplek. In de dagen die toen voor me lagen sliep een gloed van parkjes om in te lezen, terrassen die blonken in de avondzon en steden waar ik mijn vrienden zou bezoeken. Ik...
Lees verderEr komt een zomer aan
Er komt een zomer aan die goed zal zijn, zeg jij. De lucht wordt gladgestreken en zal boven ons hangen als een zwoele lappendeken. De stad zal slapen van de hitte en pas weer ontwaken bij de eerste regenval. Parken, er zullen parken zijn waar we onze lijven achterlaten tot iemand ons weer op komt...
Lees verderReünie
Zes jaar geleden beloofden we dat wij niet zo zouden zijn. We kenden de verhalen, hoe het anderen was vergaan, maar zo zou het bij ons niet lopen. Vrienden waren we. En dat zouden we blijven. Maar puberbeloftes verwelken en ik verloor iedereen steeds iets meer uit het oog nadat de rector diploma’s in onze...
Lees verder
Blog archief