[p. 476]
als de dag naar blauwe lucht ruikt
en de zon pijlen van koper
door de vroege nevels werpt
dan moeten wij onze vreugde
als bloempotten voor de ramen zetten
zodat zij opgroeit
en ons ijzig verdriet ernaast leggen
zodat het smelt
ook moeten wij onze onzekere toekomst
van de ruiten wegwassen
want zij belemmert een ongehinderd
uitzicht op het leven
dan mag iedereen voor een keer
gedichten schrijven op trottoirs
over bloemen en insekten
en ballades over de vrede
zingen in de kerken
dan gaan de dichters zitten
op fonteinen en laten het water
gedichten schrijven op hun huid
Hugo Verdaasdonk
Lees de Tirade Blog
Gipszomer
Er komt een zomer aan die goed zal zijn. Met die nietsvermoedende woorden nam ik een paar weken geleden vrij van deze columnplek. In de dagen die toen voor me lagen sliep een gloed van parkjes om in te lezen, terrassen die blonken in de avondzon en steden waar ik mijn vrienden zou bezoeken. Ik...
Lees verderEr komt een zomer aan
Er komt een zomer aan die goed zal zijn, zeg jij. De lucht wordt gladgestreken en zal boven ons hangen als een zwoele lappendeken. De stad zal slapen van de hitte en pas weer ontwaken bij de eerste regenval. Parken, er zullen parken zijn waar we onze lijven achterlaten tot iemand ons weer op komt...
Lees verderReünie
Zes jaar geleden beloofden we dat wij niet zo zouden zijn. We kenden de verhalen, hoe het anderen was vergaan, maar zo zou het bij ons niet lopen. Vrienden waren we. En dat zouden we blijven. Maar puberbeloftes verwelken en ik verloor iedereen steeds iets meer uit het oog nadat de rector diploma’s in onze...
Lees verder
Blog archief