- Willem Walraven (7 juni 1887 – 13 februari 1943) door F. Schamhardt
- Brief in een fles gevonden door Gerard Kornelis van het Reve
- Drie gedichten van D. Hillenius
- Kernstop - misstap Pad naar de vrede of naar de nederlaag? door J. de Kadt
- Pro-snob door J. Pen
- Twee gedichten van J. Bernlef
- Russische notities
- Twee brieven van Willem Walraven
- Onduidelijke correspondentie en de nadelige gevolgen, in twee verzen door F.t.H. van der Beek
- Groot-Lusitania door H.G. Surie
- Vervolg van pag. 639
- Wie dit leest, is een snob door R. Kroes
- Zes dagen onbedachtzaamheid kan maken dat men eeuwig schreit
- Snob-adhesie
[p. 571]
brak een klein wak in de winter
op dit wachtwoord koerden de duiven
hun eigewijze rhythme
dat midden in een zin eindigt
spreeuwen imiteerden vogels
die er nog niet konden zijn
er waren direct geuren
goed bewaard gebleven
in nu verloste ijsbloemen
de dooi eindigde midden in een zin
de wet vatte de draad weer op
die even was gevallen
[p. 572]
Golven rennen over het lage land
wolven komen van de bergen
een kinderstem in de nacht
bovenkomend in een wak tussen dromen en waken
(boven aan welke kant?)
hulproepend
gered te worden van het vorige
[p. 573]
het nieuw in duitsland
heeft nog scherpe kantjes
die afgelopen moeten worden
eerst wanneer mos met zijn
berustende handjes
zegen heeft gegeven
is een begin van zachtmoedig leven
mogelijk
Lees de Tirade Blog
Lief
Gil omhelsde me, alsof hij er even in slaagde om in vijf seconden zijn hele bestaan om me heen te vouwen. We stonden in zijn woonkamer en ik was de eerste, omdat ik ook als eerste weer weg moest voor een optreden, al was ik liever als laatste gebleven. Ik liep naar het grote raam,...
Lees verderDat hoeft niet in je stukje
Ze liep naast me, maar leek dat soms al te zijn vergeten, alsof ze al voorbij ons afscheid was. Met elke zorgvuldige stap die ze zette leek ze verder weg. Ik bracht haar naar het station, dat ze prima wist te liggen, maar toch wilde ik haar het station in zien gaan, toekijken hoe ze...
Lees verderDansen
Er stond een bord pasta voor me klaar. Vriend J., die deze avond ook spreekstalmeester was, begroette me even warm en bemoedigend als altijd en schoof naast me aan. In de ruimte galmden de opgewekte stemmen van leden van de organisatie van de Nacht van de Literatuur tot het plafond en weer terug, weerkaatsingen die...
Lees verder
Blog archief