- Uit het werk van Kurt Tucholsky
- De kerstavond van Zuster Magnussen door Gerard Kornelis van het Reve
- Kleine meditatie over opvoedkunde
- Adriaan Morriën Passie (fragmenten)
- Pornografie door H.U. Jessurun d'Oliveira
- De dood van Miss Emma K. Wood door Alice Dennis
- vervolg van pagina 336
- Spelers lachen niet door J.J. Klant Inleiding tot een poëtica
- Chr. J. van Geel
- Gevederde vrienden door Jan Wolkers
- Adriaan Morrië Een handvol meisjes (Romanfragment)
- Slapeloos
- [Vervolg Een handvol meisjes]
- Ik zet een figuur een cijfer op
- De jas Kort verhaal door J.M. Boersma
- Vervolg De jas
- Tot dan!
Droog werden de blaadjes,
van leer,
en langzaam ontmoedigd.
Zij leefden van wat meisjes mooi maakt in
de zon.
Wat doodt ze? wind? een hang naar licht?
De zee is een heldere blindeman,
een jaar in de winterwind,
een golf die zich doodzwemt.
Geel steen is het zand
en van de telbare helm
iedere spriet.
Alleen de zee staat als een schaap,
een witte pauw die graast.
Elke boom is sierlijk, stam, twijg, tak.
Veren of een vogel werd geslacht,
de bloembladeren onder
het dichte overdadige blad.
Lees de Tirade Blog

Kortsluiting
Vanochtend bracht ik Ada (8) naar school; het was nauwelijks licht en de hemel hing laag, gesloten. Mijn dochter fietst nu elke dag zelf, gaat bijna nooit meer op het zitje op mijn stang. Dat is een vorm van winst, maar ook een groot verlies. Ik laat haar voor me uit rijden omdat een jongen...
Lees verder
Normaalverdeling
Een jaar of wat geleden keek ik de Zomergastenaflevering van Paul Verhoeven terug. Het gaat op zeker moment over schoonheid. Naast de schoonheid in films, komt ook wiskundige schoonheid aan bod. Verhoeven vertelt dat er eens, toen hij lang geleden in Leiden wiskunde studeerde, een docent tijdens een mondeling in tranen was uitgebarsten: de beste...
Lees verder
De oude leugen: Dulce et decorum est pro patria mori
Een paar weken geleden ben ik begonnen gedichten uit mijn hoofd te leren. Een directe aanleiding was er niet, maar het leek me leuk om – wanneer de gelegenheid zich voordoet – een gedicht te kunnen declameren, zoals ik vroeger altijd wel wat kon pingelen als er ergens een piano stond (tegenwoordig ken ik helaas...
Lees verder
Blog archief


