- Uit het werk van Kurt Tucholsky
- De kerstavond van Zuster Magnussen door Gerard Kornelis van het Reve
- Kleine meditatie over opvoedkunde
- Adriaan Morriën Passie (fragmenten)
- Pornografie door H.U. Jessurun d'Oliveira
- De dood van Miss Emma K. Wood door Alice Dennis
- vervolg van pagina 336
- Spelers lachen niet door J.J. Klant Inleiding tot een poëtica
- Chr. J. van Geel
- Gevederde vrienden door Jan Wolkers
- Adriaan Morrië Een handvol meisjes (Romanfragment)
- Slapeloos
- [Vervolg Een handvol meisjes]
- Ik zet een figuur een cijfer op
- De jas Kort verhaal door J.M. Boersma
- Vervolg De jas
- Tot dan!
Ik mag geen papier verknoeien.
Ik mag geen papier verknoeien,
honderdmaal.
ik mag geen papier verknoeien,
schreef Kereltje als strafwerk, omdat hij in de klas
uit papier van zijn nieuwe schrift vliegmachines had
gevouwen die zo grappig door de lucht heen zeilden en
de meester had dit gezien en gezegd: nu moet jij maar
eens honderdmaal uitschrijven
ik mag geen papier verknoeien,
dan zul je het wel afleren om papier te verknoeien
en Kareltje schreef honderdmaal: ik mag geen papier verknoeien
op mooi, gelijnd papier
en verknoeide een hoop papier
en toen bracht hij lange véllen met
ik mag geen papier verknoeien
bij de meester en de meester las:
ik mag geen papier verknoeien
honderdmaal
ik mag geen papier verknoeien
netjes onder elkaar
ik mag geen papier verknoeien
en de meester ging tevreden naar huis en zei tegen zichzélf:
nu zal die kwajongen het wel hebben af geleerd om papier
te verknoeien.
Lees de Tirade Blog
Gipszomer
Er komt een zomer aan die goed zal zijn. Met die nietsvermoedende woorden nam ik een paar weken geleden vrij van deze columnplek. In de dagen die toen voor me lagen sliep een gloed van parkjes om in te lezen, terrassen die blonken in de avondzon en steden waar ik mijn vrienden zou bezoeken. Ik...
Lees verderEr komt een zomer aan
Er komt een zomer aan die goed zal zijn, zeg jij. De lucht wordt gladgestreken en zal boven ons hangen als een zwoele lappendeken. De stad zal slapen van de hitte en pas weer ontwaken bij de eerste regenval. Parken, er zullen parken zijn waar we onze lijven achterlaten tot iemand ons weer op komt...
Lees verderReünie
Zes jaar geleden beloofden we dat wij niet zo zouden zijn. We kenden de verhalen, hoe het anderen was vergaan, maar zo zou het bij ons niet lopen. Vrienden waren we. En dat zouden we blijven. Maar puberbeloftes verwelken en ik verloor iedereen steeds iets meer uit het oog nadat de rector diploma’s in onze...
Lees verder
Blog archief