[p. 52]
Knekeldracht
‘t Skelet vraagt om geboorte aan het vlees,
het hunkert om te leven,
zand wil het voelen, grond, rechtstreeks ervaren
wat voor het lichaam wind en regen zijn geweest.
Het wil van schuilplaats ruilen,
van nacht in nacht, het wil bestaan.
Met dood betaald, met pijn zijn zin gegeven,
draagt op zijn holle buik ‘t skelet een tuin.
Chr. J. van Geel
