[p. 551]
In kleine jaarboeken ligt
heel gecomprimeerd mijn leven.
Wie kwam, en waar ik ging.
De letters die de feiten
vatten in taal staan als wachters
voor alles er achter.
Zwijgen op papier dat geen
ruimte laat voor leegte. Zodat
dit leven voller lijkt
dan het, dunkt mij, was.
[p. 552]
De foto laat een jongen zien
van een jaar of tien. Er kwam een
telelens aan te pas – omdat
de jongen hoog, en ver, in een
boom geklommen was. Zijn gezicht
in ‘t groen lijkt dichterbij gehaald.
Zacht streelt de zon zijn roodbruin haar.
Een zoon die naar een vader lacht –
beneden, op het pad. Vader,
geen lens brengt hem nabij. Op hem,
onzichtbaar, valt een ander licht:
een stille liefde straalt hem toe.
[p. 553]
De badweg:
zonder einde of begin in
blond, zilt land.
Een vergeten uitgangspunt, lang
geleden,
dat vacantie heette. Vanwaar
zonder paard
of wagen en geen mens die mij
wou dragen,
ik liep: onbegrepen dagen.
Klein tussen
grote benen over klinker-
stenen naar
het vermeende paradijs waar
harde wind
scherp zand in bange ogen blies.
Lees de Tirade Blog
Geen weer
Omdat onze vriendengroep door aanvullende kinderen en huisdieren bijna alle vakantiehuizen ontgroeid is en de resterende vakantiehuizen hatelijk duur zijn geworden, bedacht ik een alternatief. We zouden een tentenkamp opslaan bij S en L, die sinds kort een boerderij met flink wat grond in Wardoe bewonen. Fikkie stoken, buiten koken, disco met de kinderen, sterrenstaren...
Lees verderTenta
(beeld: Don Duyns – naar Hokusai) Het Spaanse strand is leeg, op wat lege flessen, de resten van een kampvuur, omgevallen plastic stoelen en Cleo na. Haar vingers prutsen met het wieltje van een aansteker terwijl ze haar 3e sigaret van de ochtend probeert op te steken. Blote voeten half begraven in het zand, gehaakte...
Lees verderVaart
Precies een jaar na haar dood reden we met mijn moeders as naar Hilversum. Ada (8) zat naast me op de bijrijdersstoel, onder haar voeten lag de asdoos, met naam en datum op een sticker op de voorkant. Mijn moeders as heeft na de crematie een week op de kast in onze woonkamer gestaan, daarna...
Lees verder
Blog archief