- Leo Vroman De godganselijke nacht
- Gerrit Krol Meesters over de tijd (slot)
- [Tekeningen plus tekst]
- Robert Anker In het café
- Tomas Lieske Onder de dieren
- Willem Jan Otten Lezing te houden voorafgaande aan een vertoning van Belle de Jour
- Eva Gerlach Wat zoek raakt
- Herman de Kat Winter in New York
- Marieke Jonkman
- H.H. ter Balkt
- Herlezen Anton Koolhaas / Alle dierenverhalen
- Poëziekroniek
[p. 361]
Droeg ik naaldhakken, levendiger
zou ik mijn strak en gloedvol rokje
rechtstreeks richting vragen jagen.
Droeg ik feestvierende, vrij hangende
oorbellen, ik zou kaarsrecht zitten,
stralend, en beslister antwoorden.
Droeg ik zuivere, koel vallende zijde
ondanks de kou zou ik overal heet zijn,
uitstralen wat ik warm in mij houd.
Ik zou, ik zou. Zonder goud, in broek
en slobbertrui ben ik geen echte vrouw.
[p. 362]
Dat jij volkomen in mij was
en altijd goed gekleed! Met
geuren waar ik weg van ben.
Te laat. Alleen de taal legt
mij gereed en open in het gras
waar ik de kruiden ken. Plezier
ontbreekt. Jij geurt nooit hier
maar altijd diep in mij.
[p. 363]
Wie blaat maakt zich tot schaap, wordt
door de wolven opgevreten. Ik stort
mijn hart nu blatend uit: weerloos, breekbaar
wil ik niet sterk en ongebroken heten.
Mannen doorsteken mij, vrouwen vegen
de vloer zorgvuldig aan, opgevouwen wil
ik blijven in mijn stormbestendig huis
waarbinnen zand en wind de gasten zijn.
Ik vouw me in mijn verzen uit en schuif
voorzichtig deze regels buitenshuis,
het stuiven in, medeplichtig aan vernietiging.
Lees de Tirade Blog
Warm
Hitte verbindt. Er wordt minder van je verwacht; je verwacht een stuk minder van anderen en veel minder van jezelf. Bij hitte doe ik alles langzaam en merk dan dat ik hetzelfde gedaan krijg – zelfs na vijf duiken in de gracht en anderhalf uur staren sluit ik mijn laptop in de middag met tevredenheid....
Lees verderZomerverlies
Alle ramen stonden open en toch was het warm in mijn keuken. Ik sneed knoflook in dikke plakken en liet die bruinen in de lekkerste olijfolie, hakte een paar rijpe vleestomaten en voegde die toe, dopte hulkgroene erwtjes. Als ik buiten de deur ga eten maak ik voor vertrek iets voor de thuisblijvers; je bent...
Lees verderDe bekende weg
Het Zeeuwse dijkhuisje van B’s tante is al een jaar of twintig in mijn leven. Het is er stil, er is veel licht en de zee voelt heel dichtbij, maar rond de dijk is geen toerisme. Het enige wat er verandert is de tuin: er zijn meer rozen dan voorheen. De wilg is groter, en...
Lees verder
Blog archief