- Byron op Reis
- De gehoorzame republiek door S. Tas
- Voor onze onafhankelijkheid
- De opvoeding van Don Juan Byron (vert. J. Eijkelboom)
- Blumfeld G.B. Vaandrager
- Chr. J. van Geel
- Elisabeth Eybers
- De fragiele kereltjes door J.J. Peereboom
- De heer Huisman door R.J. Peskens
- De Vlekker
- [Vervolg De heer Huisman]
- A merrie tale
- Zullen zij morgen dichters zijn?
- Elisabeth Eybers. Neerslag. (G.A. van Oorschot. Amsterdam. 1958.)
- Het socialisme en de intellectuelen door Josine W.L. Meyer
Sóveel jare vertroud
met alles wat men kan hé,
met alles wat mens moet mis:
hoe oud hulle werklik is
kan hulle self nie sê –
Onberekenbaar oud,
onberekenbaar ryk
aan littekens wat hulle nou
met ‘n ligte glimlag beskou,
met sagte vingers yk?
Of kleuters in die woud
– bang aan mekaar verbind
met styfgestrengelde vuis –
wat al vèrder dool van huis
om ‘n blarebed te vind?
Geen vakman was so kundig of so snel
in die hanteer van beitel en lanset
om bloot te lê, te suiwer, te herstel
wat God in brute rots gekerker het.
In redelose eensaamheid bemerk
hy hoe die vrou onder sy vuis ontplooi,
en streel en streel die koue handewerk
totdat sy langsaam sidder en ontdooi.
Van saamheid nog asemloos was hul gesteld
om skugter en plegtige dinge te waag
wat die sout op hul lippe tot ouel laat smelt,
soos reën hulle warm gelaatshuid behaag;
om torings en skoorstene nader te haal
tot dugtige stutwalle rondom te pak,
in die donker nog dieper dan seevlak te daal
eer die aardbol in oorryp granaathelftes knak.
Lees de Tirade Blog
Lief
Gil omhelsde me, alsof hij er even in slaagde om in vijf seconden zijn hele bestaan om me heen te vouwen. We stonden in zijn woonkamer en ik was de eerste, omdat ik ook als eerste weer weg moest voor een optreden, al was ik liever als laatste gebleven. Ik liep naar het grote raam,...
Lees verderDat hoeft niet in je stukje
Ze liep naast me, maar leek dat soms al te zijn vergeten, alsof ze al voorbij ons afscheid was. Met elke zorgvuldige stap die ze zette leek ze verder weg. Ik bracht haar naar het station, dat ze prima wist te liggen, maar toch wilde ik haar het station in zien gaan, toekijken hoe ze...
Lees verderDansen
Er stond een bord pasta voor me klaar. Vriend J., die deze avond ook spreekstalmeester was, begroette me even warm en bemoedigend als altijd en schoof naast me aan. In de ruimte galmden de opgewekte stemmen van leden van de organisatie van de Nacht van de Literatuur tot het plafond en weer terug, weerkaatsingen die...
Lees verder
Blog archief