- Herman Reitsma Zalig de eenvoudigen van geest
- Gerard Kornelis van het Reve Oompje beer en zijn vriendjes
- C. Winkler / Vier gedichten
- H.L. Leffelaar Het evangelie naar Mulisch Een poging tot inzicht in de post-psychologische mythische literatuur
- Maartje Luccioni / Vier gedichten
- Josine W.L. Meyer Broederschap contra vrijheid De politieke filosofie van Hannah Arendt
- J.F. Vogelaar - Drie gedichten
- H. Drion Tussen massamens en kunstenaar Mulisch over Eichmann
- A. Roland Holst Aan de Christenen overgeleverd
- Huug Kaleis Het Ikaros-complex
[p. 594]
Zo werd het huis voor haar geschikt
haar boeltje werd erin gemikt
het gaat veel meer prozaisch nu
het vlees begeert een andere jus
De gele stoelen zijn gebleven
als horigen van vroeger leven
het nieuwe kussen staat in bloei
naast onbeperkte plantengroei
Vegetatief werd ons bestaan
geen edelvrouw die bedelt aan
het koningschap van mijn geslacht
Wij hebben samen alle macht
geen enkel kind wordt voortgebracht
alleen haar sokjes blijven aan
[p. 595]
Temidden der talloze naamlozen
draagt soms 1 grassprietje 1 halm
en is bang
voor de grote maaimachine
De halm is de hoop van het gras
het gazon het vermaak van de huisheer
af en toe maait hij lichaamsbeweging
met verende tred
Het grote en het kleine zijn samen
1 onbegrijpelijke symbiose
want gras dient gemaaid
Zo ben ik in het leven
1 grassprietje met halm
gelukkig aan de zelfkant
[p. 596]
Vierkanten
uit vierkanten blokken
op blokken ellipsoiden
gestapeld tot een fijn beeld
dat Nederland voorstelt of daaromtrent
Nederland met zijn vierkante mensen
en een enkele ellipsoid
Het beeld zal niet worden geplaatst
enkele vierkante volksgroepen zijn tegen
nu komen de ellipsoiden in actie
en stellen een maquette ten toon
van het beeld
dat Nederland voorstelt
en niet geplaatst mocht worden
[p. 597]
Een tuinman snoeit de rozen
ik rook een sigaret
en kijk naar het eindeloze
wolkensilhouet
Mijn wilde loten snoei ik
al kijkend naar de lucht
uiterst zelden bloei ik
zonder vloek of zucht
Meestal zijn de wegen
lopende naar het gedicht
dadelijk doodgezwegen
al vóór de lucht gezwicht
Op eenmaal zal ik bloeien
zonder slag of stoot
plots uit mijn vingers groeien
op eenmaal bloei ik dood
Lees de Tirade Blog
Gipszomer
Er komt een zomer aan die goed zal zijn. Met die nietsvermoedende woorden nam ik een paar weken geleden vrij van deze columnplek. In de dagen die toen voor me lagen sliep een gloed van parkjes om in te lezen, terrassen die blonken in de avondzon en steden waar ik mijn vrienden zou bezoeken. Ik...
Lees verderEr komt een zomer aan
Er komt een zomer aan die goed zal zijn, zeg jij. De lucht wordt gladgestreken en zal boven ons hangen als een zwoele lappendeken. De stad zal slapen van de hitte en pas weer ontwaken bij de eerste regenval. Parken, er zullen parken zijn waar we onze lijven achterlaten tot iemand ons weer op komt...
Lees verderReünie
Zes jaar geleden beloofden we dat wij niet zo zouden zijn. We kenden de verhalen, hoe het anderen was vergaan, maar zo zou het bij ons niet lopen. Vrienden waren we. En dat zouden we blijven. Maar puberbeloftes verwelken en ik verloor iedereen steeds iets meer uit het oog nadat de rector diploma’s in onze...
Lees verder
Blog archief