[p. 517]
Judith Herzberg
‘ik heb o zo een vol leven o
ik heb een locomotief
die op de tafel mag
door mijn zomaar
zomaar gemaakt
van klosjes en van
rotzooi toen hij
nog maar
zo groot was o
hier is hij
op de foto
dat daar is
tante Kiko.
ik heb zo een vol leven o
ik heb een oude
meer dan heer
met snor o
die zegt na zoveel
jaren door de telefoon
dat deze snor
nu grijs is o
maar waar ik woon
word je niet wit
dat weet hij
gewoon zo o.
[p. 518]
ik heb zo een vol leven o
maar Kiko is al dood
o en door een snor
per telefoon
of door die loco-
mototief al is hij
nog zo mooi gemaakt
komt zo meteen
zomin als toen
opeens dat kopje cho-
cola o waarop
ik wacht in plaats
van aldoor
weer die hap
droge caca
o.’