- Robert Anker
- H.H. ter Balkt
- Benno Barnard Neutrale zomer
- J. Bernlef Een wonder als ontbijt
- J. Bernlef
- T. van Deel Val
- Elisabeth Eybers
- Eva Gerlach
- Elma van Haren
- Judith Herzberg
- Rutger Kopland Schapen
- Gerrit Kouwenaar
- Jan Kuijper Het graf van Jan Hanlo
- Tomas Lieske
- Guus Middag De smaak van de omnivoor
- Leonard Nolens
- Willem Jan Otten Onaangesproken meisjes
- Willem Jan Otten
- Martin Reints Aan de rivier
- Leo Vroman
- Rogi Wieg
- Poëziekroniek
- Herlezen Aangeschoten eenden
- Medewerkers aan dit nummer
[p. 559]
Ik versta veel en vooral verkeerd
in ieder woord een vliegend wonder
dat elkanders wonderen transporteert
om zwaar verwonderd veranderend
hulpeloos te landen
Het maakt mij zo uniek als verloren geld
zo uniek als het portret
van Washington op een dollarbiljet
verscheurd en verkeerd hersteld
wat is er gebeurd met wat je was
waardoor je op dit ogenblik
bijna bestaat zo nabij als ik
flonkerend als een kristallen glas
vol zand en koffiedik?
Tussen ons woord en waarlijk beeld
flonkert een derde zo uniek
als drie stukken Bach en Bali muziek
simultaan gespeeld
Zo kan ik ook van de oceaan
door die branding dat onmenselijk brullen
door dat krullen van zichzelf omhullen
het ware water niet verstaan.
[p. 560]
Als het ooit wachtte het wacht niet meer
op het naderend onweer
kondigt het alleen maar aan
Waarom anders moeten we hier staan
op het gepolitoerde strand
vertel mij dit eens
jij mantelmeeuw starend
oog en al in het zwart en wit
Hij verschikt zijn mantelpanden
keert zich af en stapt
met zijn staart in de handen
van mij weg
[p. 561]
Ik zal onvoorbereid opstaan
en dromende mijn droom uit gaan
in het zonlicht van de maan
daarbij heb ik twee schoenen aan
Zelf lig ik op een regenbed
Een treurwilg is daar naast gezet
die op mijn ademhaling let
in een bries motregent het
Ook sta ik door mijn liefste heen
alsof ik liefst met haar versteen
Besta ik in het algemeen?
Ik ben veelvuldig en alleen
Elk daarvan die ik werkelijk heet
kwam van een andere planeet
waar ik de taal niet meer van weet
wat ik daar moest en daarom deed
Weer weet mijn ik dit van ver af
en wijst mij met haar warme staf
elk aardrijk dat mij leven gaf
weer zonder grond voor gras of graf
Lees de Tirade Blog
Terugkeren
Op de presentatie van zijn roman De handlezer mocht ik vriend Chris Polanen interviewen. Ik deed dat met plezier omdat Chris makkelijk praat en ik het boek al gelezen had. Als je iemands werk mooi vindt dan loopt zo’n gesprek vanzelf – dan hoef je eigenlijk geen vragen voor te bereiden. Toch doe ik dat...
Lees verderErgens heel zuidelijk.
(beeld: Don Duyns) Ergens heel zuidelijk.In de straat Magellaan.In de bek van een bultrug. EénToen ik vier jaar en twee maanden was, vermoordde ik een parkiet.Zonder opzet,Maar wel met mijn gemene blote hand.Ik moest heel hard huilen.‘Hoe heeft dat kunnen gebeuren?’ vroeg mijn vader.‘Ik wist het niet,’ zei ik — en dat meende ik ook.Mijn...
Lees verderHet naamloze teentje
(beeld: Don Duyns) …En het weekend… kwam tevoorschijn. Ik sla de dekens van me af en zet mijn blote voeten op de grond. Het zonlicht spiekt langs de gordijnen. Ik wrijf in mijn ogen met mijn armen wild omhoog en omlaag, alsof ik vliegen wil. Dat wil ik ook: ik spring op. Het weekend is...
Lees verder
Blog archief