- Toine Moerbeek Rodin I: Edel Ambacht
- [De blinde Route van Serge Onnen]
- Robert Anker
- Tonnus Oosterhoff
- Gerrit Krol Sprookje
- Marieke Jonkman
- Antoine Uitdehaag Repetitieruimte
- Willem Jan Otten Nog een verschrikkelijke machine L’Innocente van Visconti
- Herman Coenen Zwarte kunst
- Peter Ghyssaert
- Charlotte Mutsaers Ik sprak met dennenaalden, pijnappels en vissen 5 Zelfportret als kerstboom of weemoed onverklaarbaar
- Poëziekroniek
- Herlezen Ik ga maar en ben Over J.C. van Schagen’s, Flarden van den wind
[p. 545]
Minuscule zilverdraden
uit de wollen deken
drijven in de lucht:
een traag uur rakelt zijn seconden op
over een gele lamp.
Als tijd beschenen wordt
tot een gedicht dat bijna stilstaat
in zijn daling,
bijna knetterend van traagheid
op de stilte en de kleuren wijst rondom
en deze, ter bewaring, als een hoeder streelt
dan nog geraakt dit dalen
aan vergetelheid als aan een vloer.
[p. 546]
Een vrouw met zilverhaar
is door een dunne riem
verbonden met een hond.
Zij wandelen niet, zij kabbelen
tegen de grijze stranden
van de straat.
Zij komen nergens aan;
misschien gaan zij nu langs een haven
zonder het te weten.
Wel schijnt om hen heen een licht
dat hen niet zoekt
en klinkt het kleingeld van een stem
die hen niets zegt
– zij zouden toch niets horen,
zwervend in hun zee,
de linker- en de rechterhelft
van de kiezelsteen.
[p. 547]
Er zat een wesp in haar gezicht; ik wilde
roepen maar ik dacht:
het is haar pijn, haar zoet vergif;
haar mond bewoog,
de wesp verschoof zijn kleine kus.
Het leek wel liefde, of verraad
getekend op haar wang;
haar ogen waren dicht:
het was haar wesp die voor haar keek.
Het was haar wesp die mij zag staan
toen ik vooroverboog, verliefd,
en van het meisje en de wesp
was het alleen de wesp
die naar mij overvloog.
Lees de Tirade Blog
Vrees
Sinds de nieuwe katten er zijn is het niet meer mogelijk om ongestoord bij ons op het dak te zitten. Omdat de kittens overal gaan waar mijn gezin gaat, zwermen Mus en Mary onmiddellijk na het openen van het luik uit over het terras. Ze slapen in de plantenbakken en op de tuinbank, mekkeren naar...
Lees verderBlauwen - Winslow Homer
Kun je ooit je eerste kennismaking met de kleur van een mediterrane zee vergeten? De zinderende schittering van volle zon door kristalhelder water, sardines, inktvisjes, helroze kwalletjes die meedeinen en het geklots tegen een kade? Een dergelijke ervaring hebben Noord-Amerikanen die op zeker moment afzakken naar de Caraïben. Alsof je opeens meer lucht krijgt. Het...
Lees verderPerspectief
Op de dag dat we samen zouden rijden stond je al vroeg voor je huis. Op de drempel, wachtte je, die in twee eeuwen afgesleten is tot het hardsteen als een doek lijkt door te hangen. Je droeg de glimmende schoenen met de platte zolen, het soort dat ballerina heet en dat meisjes van jouw...
Lees verder
Blog archief