- Wouter van Oorschot Saluut bij aankomst
- Toine Moerbeek Het beeldgedicht
- Wim Brands
- Kester Freriks Als door een storm
- Jan Baeke
- Frans Deschoemaeker
- De reus in mijn hoofd Rogi Wieg De ontroerende buitenkant van A. Alberts
- Hanny Michaelis Dankwoord bij de aanvaarding van de Anna Bijns Prijs 1995
- George Moormann Uitzicht op scheiding
- Harry Mesterom
- Jan Stavinoha Aan de oever
- P. Zimmerman Over het beoordelen van beeldende kunst
- Adriaan Morriën
- Teunis van der Zwart
- Maria Barnas De reis
- Remco Ekkers
- Guus Middag Psalmen en algen
- J.J. Voskuil De moeder van Nicolien
[p. 74]
Tafelbeeldje
Aan tafel in zijn hoofd
het beeld van een meisje
dat haar armen heeft geheven
boven haar hoofd
terwijl in de zwaai omhoog
het laken als een guirlande
zwiert door de lucht
in een stille boog omlaag getrokken
maar stilhangend in het materiaal.
Zij staat met onzichtbare voeten
iets uit elkaar.
Onder de lange jurk haar lichaam
onzichtbaar dus in een flauwe boog
omhoog tot in haar hoofd
gebogen naar één kant
terwijl ze kijkt naar
de tafel.
Dan de armen uit het schuim van de jurk
de steeds wijder wordende mouwen
de onderarmen bloot tevoorschijn komend.
De handen houden het laken vast
en de armen, de schoudergewrichten van het meisje
hebben het laken de zwaai gegeven omhoog.
[p. 75]
De boog van het laken ingezakt
maar nu voorgoed gevangen.
Nu moet hij dit maken
van lichte witte klei of gips.
Is dit mogelijk
die levende stof?
Gaat hij het lichaam maken en dan kleden
of kleedt hij het lichaam in de stof?
Lees de Tirade Blog
Warm
Hitte verbindt. Er wordt minder van je verwacht; je verwacht een stuk minder van anderen en veel minder van jezelf. Bij hitte doe ik alles langzaam en merk dan dat ik hetzelfde gedaan krijg – zelfs na vijf duiken in de gracht en anderhalf uur staren sluit ik mijn laptop in de middag met tevredenheid....
Lees verderZomerverlies
Alle ramen stonden open en toch was het warm in mijn keuken. Ik sneed knoflook in dikke plakken en liet die bruinen in de lekkerste olijfolie, hakte een paar rijpe vleestomaten en voegde die toe, dopte hulkgroene erwtjes. Als ik buiten de deur ga eten maak ik voor vertrek iets voor de thuisblijvers; je bent...
Lees verderDe bekende weg
Het Zeeuwse dijkhuisje van B’s tante is al een jaar of twintig in mijn leven. Het is er stil, er is veel licht en de zee voelt heel dichtbij, maar rond de dijk is geen toerisme. Het enige wat er verandert is de tuin: er zijn meer rozen dan voorheen. De wilg is groter, en...
Lees verder
Blog archief