[p. 149]
Daar komt regen, daar komt regen!
Een kajaka-boom op het Meer.
Eén nacht op Tolambo,
Tolambo gia,
Tolambo mpadolo ana.
Het kind van wie?
Het kind van Toemba mBeaga
heeft een oorknop met witte vlekken.
Schelletjes die niet klinken.
Het meisje is toegeknikt
door de kondo-planten
en gekrabd door de dorens
terwijl ze op komkommers uitging.
Komkommers die juist rijp zijn.
Komkommers die krom gegroeid zijn.
De wind is een kromdoener,
de kiekendief is er ook een.
De kiekendief van de trom.
De trom van Memboeë.
Memboeë van het mes.
Het mes gevuld van binnen.
Gevuld met lasopi.
Een goot versierd met krullen.
Krullen van koper.
Krullen die er niet afgaan.
Er zijn mensen van Bada gekomen.
Een nieuwe prauw,
een dwarsliggende prauw.
Pak het op met toegeknepen ogen.
[p. 150]
Onafgebroken!
Dansende galop,
als een paard van Léwa.
Ha Rambu ana wini!
Stap, terwijl ge achterom ziet,
trappel met de voeten,
terwijl ge wegspringt,
terwijl ge stijgt,
terwijl ge daalt.
Ha Rambu ana wini!
Houdt Uw hoofd schuin,
dicht aan de zijde
van de onbereikbare trom,
van de gongs.
Luister naar ‘t ophouden
van de tamboerijnen,
van de kleine trommen.
Luister, hoor wederom.
Ha Rambu ana wini!
Dit is afgelopen.
Onderwijl gaan zij,
schuiven zij langzaam voort
op de zandhopen,
op de hoge stenen.
Alzo is hun voorbeeld,
evenzo ook wij,
terwijl wij dansen,
terwijl wij vechten.
Zij laten ons zien,
geven het voorbeeld;
[p. 151]
wij doen ‘t na,
wij volgen ze na.
Ha Rambu ana wini!
Onafgebroken!
Ha Rambu ana wini!
Laat uw tred licht zijn,
dans als een paard van Léwa,
vecht als de hanen,
schud uw hoofd als de duiven,
wees licht als de vogels.
Onafgebroken!
Luister, hoor wederom,
in de voorpoort zelf,
op de landtong,
in de achterpoort zelf,
aan het einde van het strand.
Laat uw hart overdenken
kinderen, pas geleerd
het wegspringen.
Hij doet ze voortstuiven,
de wind, snel van loop,
sterk van vlucht.
Zo ook gij
zeggen wij.
Ha Rambu ana wini!
Lees de Tirade Blog
Gipszomer
Er komt een zomer aan die goed zal zijn. Met die nietsvermoedende woorden nam ik een paar weken geleden vrij van deze columnplek. In de dagen die toen voor me lagen sliep een gloed van parkjes om in te lezen, terrassen die blonken in de avondzon en steden waar ik mijn vrienden zou bezoeken. Ik...
Lees verderEr komt een zomer aan
Er komt een zomer aan die goed zal zijn, zeg jij. De lucht wordt gladgestreken en zal boven ons hangen als een zwoele lappendeken. De stad zal slapen van de hitte en pas weer ontwaken bij de eerste regenval. Parken, er zullen parken zijn waar we onze lijven achterlaten tot iemand ons weer op komt...
Lees verderReünie
Zes jaar geleden beloofden we dat wij niet zo zouden zijn. We kenden de verhalen, hoe het anderen was vergaan, maar zo zou het bij ons niet lopen. Vrienden waren we. En dat zouden we blijven. Maar puberbeloftes verwelken en ik verloor iedereen steeds iets meer uit het oog nadat de rector diploma’s in onze...
Lees verder
Blog archief