- Robert Anker
- H.H. ter Balkt
- Benno Barnard Neutrale zomer
- J. Bernlef Een wonder als ontbijt
- J. Bernlef
- T. van Deel Val
- Elisabeth Eybers
- Eva Gerlach
- Elma van Haren
- Judith Herzberg
- Rutger Kopland Schapen
- Gerrit Kouwenaar
- Jan Kuijper Het graf van Jan Hanlo
- Tomas Lieske
- Guus Middag De smaak van de omnivoor
- Leonard Nolens
- Willem Jan Otten Onaangesproken meisjes
- Willem Jan Otten
- Martin Reints Aan de rivier
- Leo Vroman
- Rogi Wieg
- Poëziekroniek
- Herlezen Aangeschoten eenden
- Medewerkers aan dit nummer
[p. 559]
Ik versta veel en vooral verkeerd
in ieder woord een vliegend wonder
dat elkanders wonderen transporteert
om zwaar verwonderd veranderend
hulpeloos te landen
Het maakt mij zo uniek als verloren geld
zo uniek als het portret
van Washington op een dollarbiljet
verscheurd en verkeerd hersteld
wat is er gebeurd met wat je was
waardoor je op dit ogenblik
bijna bestaat zo nabij als ik
flonkerend als een kristallen glas
vol zand en koffiedik?
Tussen ons woord en waarlijk beeld
flonkert een derde zo uniek
als drie stukken Bach en Bali muziek
simultaan gespeeld
Zo kan ik ook van de oceaan
door die branding dat onmenselijk brullen
door dat krullen van zichzelf omhullen
het ware water niet verstaan.
[p. 560]
Als het ooit wachtte het wacht niet meer
op het naderend onweer
kondigt het alleen maar aan
Waarom anders moeten we hier staan
op het gepolitoerde strand
vertel mij dit eens
jij mantelmeeuw starend
oog en al in het zwart en wit
Hij verschikt zijn mantelpanden
keert zich af en stapt
met zijn staart in de handen
van mij weg
[p. 561]
Ik zal onvoorbereid opstaan
en dromende mijn droom uit gaan
in het zonlicht van de maan
daarbij heb ik twee schoenen aan
Zelf lig ik op een regenbed
Een treurwilg is daar naast gezet
die op mijn ademhaling let
in een bries motregent het
Ook sta ik door mijn liefste heen
alsof ik liefst met haar versteen
Besta ik in het algemeen?
Ik ben veelvuldig en alleen
Elk daarvan die ik werkelijk heet
kwam van een andere planeet
waar ik de taal niet meer van weet
wat ik daar moest en daarom deed
Weer weet mijn ik dit van ver af
en wijst mij met haar warme staf
elk aardrijk dat mij leven gaf
weer zonder grond voor gras of graf
Lees de Tirade Blog
Lief
Gil omhelsde me, alsof hij er even in slaagde om in vijf seconden zijn hele bestaan om me heen te vouwen. We stonden in zijn woonkamer en ik was de eerste, omdat ik ook als eerste weer weg moest voor een optreden, al was ik liever als laatste gebleven. Ik liep naar het grote raam,...
Lees verderDat hoeft niet in je stukje
Ze liep naast me, maar leek dat soms al te zijn vergeten, alsof ze al voorbij ons afscheid was. Met elke zorgvuldige stap die ze zette leek ze verder weg. Ik bracht haar naar het station, dat ze prima wist te liggen, maar toch wilde ik haar het station in zien gaan, toekijken hoe ze...
Lees verderDansen
Er stond een bord pasta voor me klaar. Vriend J., die deze avond ook spreekstalmeester was, begroette me even warm en bemoedigend als altijd en schoof naast me aan. In de ruimte galmden de opgewekte stemmen van leden van de organisatie van de Nacht van de Literatuur tot het plafond en weer terug, weerkaatsingen die...
Lees verder
Blog archief