- H.H. ter Balkt Laaglandse hymnen
- J. Bernlef In de sleutel van schipbreuk
- Huub Beurskens Laatste bloemen
- Elisabeth Eybers
- Eva Gerlach
- Elma van Haren Storm stormt
- Judith Herzberg Over het omhelzen na het afscheid
- Marieke Jonkman
- Rutger Kopland Aanwijzingen voor het schrijven van een ansichtkaart en een voorbeeld
- Jan Kuijper
- Ed Leeflang Po Tsju I
- K. Michel
- Tonnus Oosterhoff
- Martin Reints
- Bert Schierbeek
- Willem van Toorn
- M. Vasalis
- Leo Vroman In alle vormen
- Elly de Waard
- Rogi Wieg
- Ad Zuiderent
- H. Brandt Corstius Het broodmes
- Herlezen De wilde eentonigheid van A. Roland Holst
- Herlezen De ziekte van Krol
[p. 109]
Dink jy soms aan die Bybelse mot en roes
– indringers wat woekersugtig verwoes –
en aan dit wat daarteen gevrywaar bly,
vra nie waar en hoe? En aan listige roet
wat eindeloos neersif tot alles vergly
in ‘n chaotiese grou moeras,
aan die onstelpbare strome bloed
waarvan buurmense naarstig mekaar ontlas
terwyl griewe gevoed word en niemand versoen,
aan hoe jý moet gedy en daarnaas nog boet
deur straks aan ontbinding mee te doen?
O, argloos verseil in die dwase stoet
dwaal die dwaser liefde wat alles vergoed…
[p. 110]
Die stadige, plotseling versnelde proses
van aftakeling lewer bes moontlik ‘n les
oor wat jou voorlopig te doen staan, ‘n wenk
om halsoorkop nog daaraan aandag te skenk.
Ewewel op ‘n onbewaakte moment
van verstrooide begrip word jou blik afgewend,
vervul van die nulvolle dividend
met dieselfde d vir begin en end.
[p. 111]
Soete, subtiele, verdagte rym,
by bitter ontwrigting welriekende lym,
ek dank en verwens jou van kindsbeen af
vir die ywer waarmee jy my weg wil lok
van ‘n verstandige lewenswandel
om volgens jou vreemde mandaat te handel.
By uitstek ‘n sprietligte towerstaf
word jy soms ‘n gebiedende trommelstok,
versluierde fluistering of sagte getok
wat gedurig nuwe gegewens verskaf,
‘n eggo wat hulpbehoewend omkyk
of self ‘n helpende hand uitreik.
Heeldag na korrekte opvattings geluister
soek ek troos in die ondernemende duister;
jou boodskap oorstelp my, goedgunstige rym,
ek suig dit die volgende dag uit my duim.
Lees de Tirade Blog
Gipszomer
Er komt een zomer aan die goed zal zijn. Met die nietsvermoedende woorden nam ik een paar weken geleden vrij van deze columnplek. In de dagen die toen voor me lagen sliep een gloed van parkjes om in te lezen, terrassen die blonken in de avondzon en steden waar ik mijn vrienden zou bezoeken. Ik...
Lees verderEr komt een zomer aan
Er komt een zomer aan die goed zal zijn, zeg jij. De lucht wordt gladgestreken en zal boven ons hangen als een zwoele lappendeken. De stad zal slapen van de hitte en pas weer ontwaken bij de eerste regenval. Parken, er zullen parken zijn waar we onze lijven achterlaten tot iemand ons weer op komt...
Lees verderReünie
Zes jaar geleden beloofden we dat wij niet zo zouden zijn. We kenden de verhalen, hoe het anderen was vergaan, maar zo zou het bij ons niet lopen. Vrienden waren we. En dat zouden we blijven. Maar puberbeloftes verwelken en ik verloor iedereen steeds iets meer uit het oog nadat de rector diploma’s in onze...
Lees verder
Blog archief