- Leo Vroman Ik Joods?
- Anna Tilroe De onvervuldheid en het teveel
- Paul Meeuws De vriendinnen
- Benno Barnard
- Toine Moerbeek Vrouwenkitsch II. My heart belongs to daddy.
- Pieter A. Kuyk Wanda
- H. Brandt Corstius Het kanon
- Kees van Domselaar
- J. Hendrikx Zalig bos
- Herman Coenen
- Rogi Wieg We gaan ergens eten
- Willem Jan Otten Blinde beelden
- Herlezen Een onvergetelijk maar vergeten kind
[p. 440]
Daar lagen we, naakt, in de rouwkamer
van zo’n novotel, lammeren Gods
gepekeld in de zonde, verboden vruchten
airconditioning, nieuwbouw
in de schaamstijl van de tijd.
Vierentwintig kanalen volg ik
in het oude Gent, credit cards
verschaffen ons middeleeuwen.
Aluminium is het venster
dat ik sluit, zo internationaal
het binnen is, zo vreselijk
moeten wij elkaar beminnen.
[p. 441]
Een bezwaar zo groot als rouw
legt vandaag een deken
over de dingen.
De wil daalt als modder
en buiten vliegt alles vol
met eksters.
We zijn gegadigd, geven antwoord, betalen
prijs voor het nieuws, voor het maken
van beelden, commentaren, verbanden
en daarna muziek, we verzamelen
daden, verzinnen een wereld
en avond aan avond
stottert de tijd.
De dagen, ze kantelen
op de rand
van onze heftigheid.
Lees de Tirade Blog
Gipszomer
Er komt een zomer aan die goed zal zijn. Met die nietsvermoedende woorden nam ik een paar weken geleden vrij van deze columnplek. In de dagen die toen voor me lagen sliep een gloed van parkjes om in te lezen, terrassen die blonken in de avondzon en steden waar ik mijn vrienden zou bezoeken. Ik...
Lees verderEr komt een zomer aan
Er komt een zomer aan die goed zal zijn, zeg jij. De lucht wordt gladgestreken en zal boven ons hangen als een zwoele lappendeken. De stad zal slapen van de hitte en pas weer ontwaken bij de eerste regenval. Parken, er zullen parken zijn waar we onze lijven achterlaten tot iemand ons weer op komt...
Lees verderReünie
Zes jaar geleden beloofden we dat wij niet zo zouden zijn. We kenden de verhalen, hoe het anderen was vergaan, maar zo zou het bij ons niet lopen. Vrienden waren we. En dat zouden we blijven. Maar puberbeloftes verwelken en ik verloor iedereen steeds iets meer uit het oog nadat de rector diploma’s in onze...
Lees verder
Blog archief