- Gezicht op kerstmis
- Het opstandig pessimisme van Leconte de Lisle door Josine W.L. Meyer
- Arcadia door A. Koolhaas
- [Gedichten]
- Apartheid door Jacob Lenders
- De eigenzinnigheid van de literatuur door Kees Fens
- De gereketeerder door F. Bordewijk
- Reisdagen
- Het blaten irriteert de tijger door Charles B. Timmer
- Zes dagen onbedachtzaamheid kan maken dat men eeuwig schreit
- Russische notities
- Malcolm Lowry door Henk Romijn Meijer
- Walter in macwonderland
- Adhesie
[p. 893]
de dag is springend
als een klein beekje
over bemoste stenen
de dag is nauwelijks begonnen
verbazend, steil achterover
van zeer oude bergen
als haren op een hond
sterke dennen tegen de wanden
waartussen we krijgertje spelen
als snelle vlooien
De zon is groot-inquisiteur in Triste
stralend boven de heuvels
geplooid door ontbindingsgoten
knieën opgetrokken van laatste honger
stuwdammen richten een dwangmeer aan
kruisteken van toekomstige welvaart
maar water is niets zonder ontvangen
onbeweeglijk en grauw
ligt het lijk van erosie
rondom het dorpje Triste
[p. 894]
scharrelend in kleine struiken langs de weg
sluiten knorrig zeer grote padden
onhandige kinderen met dikke vingertjes
de dag weer toe
De Rio Aragon is bij Berdún
vier decimeter diep, in grote versnelling
op mijn buik liggend, hoofd onder water
kruip ik stroomopwaarts
tastend over gladde keien
kaalgevreten schedels van voorgangers
decimeter voor decimeter
De oudste taak:
‘s avonds een kampplaats zoeken
water om te drinken en te wassen
een wei om in te spelen en te slapen
bomen voor schaduw en bescherming
het kind kan niet slapen
zingt een tweetonig liedje
eindeloos als de beek
die de rotsen uitmergelt
[p. 895]
De avondwind is in de bergen
zo koel en treurig
alsof het in de vlakte najaar is
bergen zijn skeletten van een oude aarde
die dichter bij de zon
vol bloeiende weiden en bomen was
het water knaagde met kleine monden
duizend kleine stemmen mompelend
van slijten en verbreken
in de vlakte de moerassen
verzilte delta’s waaierend in zee
in de bergen resten mos en varens
starre dennen
alleen de avondwind onveranderlijk
d. hillenius
Lees de Tirade Blog
Shackletons einde
(De wereld in stukken 20) Het is een omweg, maar doordat ik steeds bot vang wanneer ik een eiland opzoek in een van Boudewijn Büchs vier eilandboeken, realiseer ik me eens temeer hoe enorm de hoeveelheid eilanden eigenlijk is. (samen hebben ze 23 pagina’s eilandenregister.) Graag wil ik de lof zingen van deze vreemde reeks...
Lees verderLiefde spreiden
Ze zeggen dat het niet uitmaakt hoeveel kinderen je hebt; dat ouderliefde niet opraakt of verdunt. Als dat klopt dan is liefde het enige in het ons bekende universum dat boven de natuurkundige wet van behoud van energie staat. Die wet stelt dat de totale hoeveelheid energie in een systeem constant blijft – energie kan niet worden...
Lees verderHet bos van de toekomst
(De wereld in stukken 19) Twee aan elkaar grenzende en buitengemeen fascinerende landen op deze kaart: Suriname en Brazilië. In Suriname kwam ik een man tegen die gespecialiseerd was in slangen. Hij woonde in de jungle en de wereld van deze reptielen was alles voor hem. Er is waarschijnlijk geen kaart in deze reeks van...
Lees verder
Blog archief