- K. Schippers Drie reizen
- Anna Tilroe De wereld van het onbegrensde
- Jaap Goedegebuure Uit de diepten heb ik geroepen (Over de poëzie van Gerard Reve)
- Bert Schierbeek Een ander huis
- Rascha Peper Van het vuil op het hemd van een Montanari
- Nachoem Wijnberg
- Charles B. Timmer Russische notities
- Igor Cholin
- Eduard Limonov
- Vladislav Ljon
- Vsevolod Nekrasov
- Genrich Sapgir
- Vladimir Vysotski Geef vlees aan de honden
- Robert Anker Herlezen Zwarte eenzaamheid, sprakeloze verveling, schetterende angst
- Poëziekroniek
- Medewerkers aan dit nummer
[p. 68]
deze dag zo onwaarschijnlijk
was geheel met regen overdekt
in de parken is doorweekt de baksteen
van de roodgemuurde huizen
omringd door bomen woonden in die huizen
jonge mensen, oude, kinderen ook:
de hele dag zat naar een hoek te kijken – Katja
voorthollend en rondtollend
en haar haren in een ragebol zo schreeuwde – Olja
glurend van de vliering naar beneden
las in een geheim boek – sombere Fjodor
vol extase in de ban der liefde
voor iets nieuws in de natuur was – Anna
(iets nieuws in de natuur
soms een lichtstraal uit een lege zon
soms ook de diepte van het lege bos
of een in nieuw gewaad gestoken bloem)
de regen tikte in een regelmatig ritme
in het spiegelglas bekeek zichzelf nu – Olja
thee dronk met chinese koekjes – Fjodor
in slaap verzonken vloog weg in de verte – Katja
treurig liep het huis uit in de regen – Anna
Lees de Tirade Blog

Kortsluiting
Vanochtend bracht ik Ada (8) naar school; het was nauwelijks licht en de hemel hing laag, gesloten. Mijn dochter fietst nu elke dag zelf, gaat bijna nooit meer op het zitje op mijn stang. Dat is een vorm van winst, maar ook een groot verlies. Ik laat haar voor me uit rijden omdat een jongen...
Lees verder
Normaalverdeling
Een jaar of wat geleden keek ik de Zomergastenaflevering van Paul Verhoeven terug. Het gaat op zeker moment over schoonheid. Naast de schoonheid in films, komt ook wiskundige schoonheid aan bod. Verhoeven vertelt dat er eens, toen hij lang geleden in Leiden wiskunde studeerde, een docent tijdens een mondeling in tranen was uitgebarsten: de beste...
Lees verder
De oude leugen: Dulce et decorum est pro patria mori
Een paar weken geleden ben ik begonnen gedichten uit mijn hoofd te leren. Een directe aanleiding was er niet, maar het leek me leuk om – wanneer de gelegenheid zich voordoet – een gedicht te kunnen declameren, zoals ik vroeger altijd wel wat kon pingelen als er ergens een piano stond (tegenwoordig ken ik helaas...
Lees verder
Blog archief



