- K. Schippers Drie reizen
- Anna Tilroe De wereld van het onbegrensde
- Jaap Goedegebuure Uit de diepten heb ik geroepen (Over de poëzie van Gerard Reve)
- Bert Schierbeek Een ander huis
- Rascha Peper Van het vuil op het hemd van een Montanari
- Nachoem Wijnberg
- Charles B. Timmer Russische notities
- Igor Cholin
- Eduard Limonov
- Vladislav Ljon
- Vsevolod Nekrasov
- Genrich Sapgir
- Vladimir Vysotski Geef vlees aan de honden
- Robert Anker Herlezen Zwarte eenzaamheid, sprakeloze verveling, schetterende angst
- Poëziekroniek
- Medewerkers aan dit nummer
[p. 68]
deze dag zo onwaarschijnlijk
was geheel met regen overdekt
in de parken is doorweekt de baksteen
van de roodgemuurde huizen
omringd door bomen woonden in die huizen
jonge mensen, oude, kinderen ook:
de hele dag zat naar een hoek te kijken – Katja
voorthollend en rondtollend
en haar haren in een ragebol zo schreeuwde – Olja
glurend van de vliering naar beneden
las in een geheim boek – sombere Fjodor
vol extase in de ban der liefde
voor iets nieuws in de natuur was – Anna
(iets nieuws in de natuur
soms een lichtstraal uit een lege zon
soms ook de diepte van het lege bos
of een in nieuw gewaad gestoken bloem)
de regen tikte in een regelmatig ritme
in het spiegelglas bekeek zichzelf nu – Olja
thee dronk met chinese koekjes – Fjodor
in slaap verzonken vloog weg in de verte – Katja
treurig liep het huis uit in de regen – Anna
Lees de Tirade Blog
Lief
Gil omhelsde me, alsof hij er even in slaagde om in vijf seconden zijn hele bestaan om me heen te vouwen. We stonden in zijn woonkamer en ik was de eerste, omdat ik ook als eerste weer weg moest voor een optreden, al was ik liever als laatste gebleven. Ik liep naar het grote raam,...
Lees verderDat hoeft niet in je stukje
Ze liep naast me, maar leek dat soms al te zijn vergeten, alsof ze al voorbij ons afscheid was. Met elke zorgvuldige stap die ze zette leek ze verder weg. Ik bracht haar naar het station, dat ze prima wist te liggen, maar toch wilde ik haar het station in zien gaan, toekijken hoe ze...
Lees verderDansen
Er stond een bord pasta voor me klaar. Vriend J., die deze avond ook spreekstalmeester was, begroette me even warm en bemoedigend als altijd en schoof naast me aan. In de ruimte galmden de opgewekte stemmen van leden van de organisatie van de Nacht van de Literatuur tot het plafond en weer terug, weerkaatsingen die...
Lees verder
Blog archief