- K. Schippers Drie reizen
- Anna Tilroe De wereld van het onbegrensde
- Jaap Goedegebuure Uit de diepten heb ik geroepen (Over de poëzie van Gerard Reve)
- Bert Schierbeek Een ander huis
- Rascha Peper Van het vuil op het hemd van een Montanari
- Nachoem Wijnberg
- Charles B. Timmer Russische notities
- Igor Cholin
- Eduard Limonov
- Vladislav Ljon
- Vsevolod Nekrasov
- Genrich Sapgir
- Vladimir Vysotski Geef vlees aan de honden
- Robert Anker Herlezen Zwarte eenzaamheid, sprakeloze verveling, schetterende angst
- Poëziekroniek
- Medewerkers aan dit nummer
[p. 68]
deze dag zo onwaarschijnlijk
was geheel met regen overdekt
in de parken is doorweekt de baksteen
van de roodgemuurde huizen
omringd door bomen woonden in die huizen
jonge mensen, oude, kinderen ook:
de hele dag zat naar een hoek te kijken – Katja
voorthollend en rondtollend
en haar haren in een ragebol zo schreeuwde – Olja
glurend van de vliering naar beneden
las in een geheim boek – sombere Fjodor
vol extase in de ban der liefde
voor iets nieuws in de natuur was – Anna
(iets nieuws in de natuur
soms een lichtstraal uit een lege zon
soms ook de diepte van het lege bos
of een in nieuw gewaad gestoken bloem)
de regen tikte in een regelmatig ritme
in het spiegelglas bekeek zichzelf nu – Olja
thee dronk met chinese koekjes – Fjodor
in slaap verzonken vloog weg in de verte – Katja
treurig liep het huis uit in de regen – Anna
Lees de Tirade Blog
Warm
Hitte verbindt. Er wordt minder van je verwacht; je verwacht een stuk minder van anderen en veel minder van jezelf. Bij hitte doe ik alles langzaam en merk dan dat ik hetzelfde gedaan krijg – zelfs na vijf duiken in de gracht en anderhalf uur staren sluit ik mijn laptop in de middag met tevredenheid....
Lees verderZomerverlies
Alle ramen stonden open en toch was het warm in mijn keuken. Ik sneed knoflook in dikke plakken en liet die bruinen in de lekkerste olijfolie, hakte een paar rijpe vleestomaten en voegde die toe, dopte hulkgroene erwtjes. Als ik buiten de deur ga eten maak ik voor vertrek iets voor de thuisblijvers; je bent...
Lees verderDe bekende weg
Het Zeeuwse dijkhuisje van B’s tante is al een jaar of twintig in mijn leven. Het is er stil, er is veel licht en de zee voelt heel dichtbij, maar rond de dijk is geen toerisme. Het enige wat er verandert is de tuin: er zijn meer rozen dan voorheen. De wilg is groter, en...
Lees verder
Blog archief