- K. Schippers Drie reizen
- Anna Tilroe De wereld van het onbegrensde
- Jaap Goedegebuure Uit de diepten heb ik geroepen (Over de poëzie van Gerard Reve)
- Bert Schierbeek Een ander huis
- Rascha Peper Van het vuil op het hemd van een Montanari
- Nachoem Wijnberg
- Charles B. Timmer Russische notities
- Igor Cholin
- Eduard Limonov
- Vladislav Ljon
- Vsevolod Nekrasov
- Genrich Sapgir
- Vladimir Vysotski Geef vlees aan de honden
- Robert Anker Herlezen Zwarte eenzaamheid, sprakeloze verveling, schetterende angst
- Poëziekroniek
- Medewerkers aan dit nummer
[p. 69]
Het oosten had blind de ruimte behekst
berookt met kümmel, opgebruikt
tot uit het water weer wereld werd
leven van plant en boom en struik
totdat rondtastend speurend plooiend
rede zich aan materie bond
en sprakeloos in zelfontplooiing
een wezen met een taal ontstond –
waardoor zondvloeden inkt ten spijt
spelenderwijs tot stand kon komen
ondanks de ramp der werkelijkheid
een reeks van tragische canzonen
‘t oosten clownesk en in de war
bouwde op waarheid van de droom
der denkers droom van elke nar:
op oorzaak grond en onderstroom
en om het leed groots af te ronden
heeft de docent-pupil bewust
het al riskerend onomwonden
met Tijd de ruimte toegerust.
Lees de Tirade Blog
Verdeel en heers
(De wereld in stukken 34) Er zit een vreemde vermorzelende beweging in deze kaart. Je ziet een plak land, maar ook een geschiedenis van invloedssferen en grensconflicten. In de 19 eeuw bestreden twee grote koloniale rijken elkaar hier, het Britse Rijk en het Russisch Imperium. De Britten waren de baas in India, en de Russen...
Lees verderWaar we op letten
Mijn donderdagse dienst bij De Druif begon rustig. Ik parkeerde Ada (6) aan de bar met een halve cola, zette mijn tas in de fustenkelder en dronk de andere helft van die cola met haar. Om exact halfvier stapte ik achter de tap en maakte ik mijn eerste bestelling van de dag. Sinds ze in...
Lees verderBruiloft
Hoog boven het plein hing de zon, met het vizier op ons gericht, bijna als een zegen. Voor de deur van de Lieve Vrouwetoren dromden steeds meer mensen samen. Er stond iets te gebeuren. Ik rookte een laatste, stiekeme sigaret aan de zijkant van de toren, trok mijn das recht, wapperde wat met de voorpanden...
Lees verder
Blog archief