- K. Schippers Drie reizen
- Anna Tilroe De wereld van het onbegrensde
- Jaap Goedegebuure Uit de diepten heb ik geroepen (Over de poëzie van Gerard Reve)
- Bert Schierbeek Een ander huis
- Rascha Peper Van het vuil op het hemd van een Montanari
- Nachoem Wijnberg
- Charles B. Timmer Russische notities
- Igor Cholin
- Eduard Limonov
- Vladislav Ljon
- Vsevolod Nekrasov
- Genrich Sapgir
- Vladimir Vysotski Geef vlees aan de honden
- Robert Anker Herlezen Zwarte eenzaamheid, sprakeloze verveling, schetterende angst
- Poëziekroniek
- Medewerkers aan dit nummer
[p. 69]
Het oosten had blind de ruimte behekst
berookt met kümmel, opgebruikt
tot uit het water weer wereld werd
leven van plant en boom en struik
totdat rondtastend speurend plooiend
rede zich aan materie bond
en sprakeloos in zelfontplooiing
een wezen met een taal ontstond –
waardoor zondvloeden inkt ten spijt
spelenderwijs tot stand kon komen
ondanks de ramp der werkelijkheid
een reeks van tragische canzonen
‘t oosten clownesk en in de war
bouwde op waarheid van de droom
der denkers droom van elke nar:
op oorzaak grond en onderstroom
en om het leed groots af te ronden
heeft de docent-pupil bewust
het al riskerend onomwonden
met Tijd de ruimte toegerust.
Lees de Tirade Blog
De dood vertelde de mooiste dromen te dromen
(beeld: Don Duyns) Een zandkasteel met hoge bogen, moddervloeren, een troon van schelpen en kerkertralies van vissengraatjes. Tussen duin en zee zat een eenzaam klein blond jongetje, maar in zijn hoofd had hij een hele familie: een man, twee kinderen, een dozijn paarden, wat parkieten, een roedel honden en een os. Voor de mensen bouwde...
Lees verderBELLY
(beeld: Don Duyns) Jonah staat tot zijn knieën in het water. Hij zet een stap naar links. Nog een stap naar links. Het water is ondoorzichtig grijs. Diepteloos. Hij heeft zijn tenen al tijden niet gezien, maar ze zitten er nog wel. Daar wordt hij steeds aan herinnerd. Op de bodem ligt het zware afval...
Lees verderHet toppunt van contemplatie – over hoogten
Larousse 19 Vorige week schreef ik een foldertekstje over Thomas Mann en liet me verleiden over zijn romans te spreken als het ‘hooggebergte van zijn oeuvre.’ Een dubbel bedenkelijk beeld, omdat zijn Toverberg natuurlijk letterlijk in een hooggebergte speelt: het sanatorium waar Hans Castorp jarenlang een ‘horizontaal leven’ leidt bevindt zich in de Alpen. De...
Lees verder
Blog archief