In Tirade 480 sprankelende nieuwe poëzie van Tonnus Oosterhoff en van schrijfster en beeldend kunstenares Maria Barnas, en van Twan Schenkels, Merlijn Huntjens en Hanz Mirck. De kersverse Libris-winnaar Sander Kollaard schreef een essay over Onderdak, de tweede roman van Elisabeth van Nimwegen. Andere essays zijn er van Guido van Hengel, over straathonden in voormalig Joegslavië, en van Johan Kuiper, over het late werk van Harry Mulisch. Caspar Wijers vertaalde ‘Een doodgewone vrijdag’, een verhaal van Langston Hughes, een voorname exponent van de Harlem Renaissance, een literaire stroming onder zwarte Amerikaanse schrijvers in de jaren twintig vorige eeuw (en op het moment des te actueler). Samira Elomari schreef het prachtige verhaal ‘Waar de lucht eindigt’. Als eerste vrucht van de samenwerking tussen De Nieuwe Garde en Tirade verdient het essay ‘Tsarinakapsels en metershoge grafstenen’ van Julia Khusainova, een Russin die in het Nederlands schrijft, bijzondere aandacht. De illustraties, geïnspireerd op Guernica van Picasso, en het omslag, geïnspireerd op het werk van fotograaf Berthil Leonard Reymound, zijn van de hand van Ylja Band.
Nr. 480, 2020 |
Lees de Tirade Blog
Bewegingen van zwaluwen nabij het plafond
(De wereld in stukken 10) Ik staar naar het plafond en opeens schiet een zwaluw langs, en nog een en nog een. We ontwaken van de eerste vogelkreet, een ochtendlijke zeebries over de lakens. We slapen in Campeche. Helemaal rechtsonder op de kaart, in Mexico op Yucatan, vlak onder het Yucatan Peninsula waar waar 66...
Lees verderJimmy
Mijn historie met paarden is complex. Na een paar maanden rijles als zevenjarige, misleid te geloven dat ik enige controle had over de orka tussen mijn benen, werd ik in een gevorderd klasje gezet waarbij de juf me steeds dezelfde pony toewees. Diamond kon zelfs in de meest slome stap haar hoofd zó plotseling voorovergooien...
Lees verderEn toen stond mijn trein ineens stil
Ik loop tegenwoordig stage bij de ethiekafdeling van het Erasmus MC. Zodoende reis ik vaak tussen Leiden en Rotterdam heen en weer. Dat is best te doen: er is een prima treinverbinding en een metrohalte precies voor de deur van het ziekenhuis. Maar treinen zijn treinen en soms gaat er wel eens iets mis. Ik...
Lees verder
Blog archief