Sander Kollaard

Kollaards

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Historisch
  • Omslag Tirade nr. 325
    Nr. 325, 1989
  • Omslag Tirade nr. 351
    Nr. 351, 1994
  • Omslag Tirade nr. 49
    Nr. 49, 1961
  • Omslag Tirade nr. 108
    Nr. 108, 1965
  • Omslag Tirade nr. 55
    Nr. 55, 1961
  • Omslag Tirade nr. 352
    Nr. 352, 1994
  • Omslag Tirade nr. 210
    Nr. 210, 1975
  • Omslag Tirade nr. 294
    Nr. 294, 1984
  • Omslag Tirade nr. 75
    Nr. 75, 1963
  • Omslag Tirade nr. 76
    Nr. 76, 1963
  • Omslag Tirade nr. 418
    Nr. 418, 2007
  • Omslag Tirade nr. 315
    Nr. 315, 1988
  • Omslag Tirade nr. 375
    Nr. 375, 1998
  • Omslag Tirade nr. 175
    Nr. 175, 1972
  • Omslag Tirade nr. 80
    Nr. 80, 1963
  • Omslag Tirade nr. 301
    Nr. 301, 1986
  • Omslag Tirade nr. 221
    Nr. 221, 1977
  • Omslag Tirade nr. 85
    Nr. 85, 1964
  • Omslag Tirade nr. 188
    Nr. 188, 1973
  • Omslag Tirade nr. 353
    Nr. 353, 1994
  • Omslag Tirade nr. 361
    Nr. 361, 1995
  • Omslag Tirade nr. 392
    Nr. 392, 2001
  • Omslag Tirade nr. 161
    Nr. 161, 1970
  • Omslag Tirade nr. 77
    Nr. 77, 1963
  • Omslag Tirade nr. 482
    Nr. 482, 2020

Lees de Tirade Blog

  • Afbeelding bij Zomerverlies

    Zomerverlies

    Alle ramen stonden open en toch was het warm in mijn keuken. Ik sneed knoflook in dikke plakken en liet die bruinen in de lekkerste olijfolie, hakte een paar rijpe vleestomaten en voegde die toe, dopte hulkgroene erwtjes. Als ik buiten de deur ga eten maak ik voor vertrek iets voor de thuisblijvers; je bent...
    Lees verder
  • Afbeelding bij De bekende weg

    De bekende weg

    Het Zeeuwse dijkhuisje van B’s tante is al een jaar of twintig in mijn leven. Het is er stil, er is veel licht en de zee voelt heel dichtbij, maar rond de dijk is geen toerisme. Het enige wat er verandert is de tuin: er zijn meer rozen dan voorheen. De wilg is groter, en...
    Lees verder
  • Afbeelding bij Zo alleen… Zo alleen 

    Zo alleen… Zo alleen 

    (beeld: Don Duyns) Uit de hengstebron gedronken hebben.   Ik schrijf over gegeven paarden en ogen van naalden.  Over brood op de keukenplank muizen die op tafel dansen en   klokjes die tikken.  Had het meisje geantwoord.  Hij had haar rode kapje gevolgd en zijn besluit genomen.  Ik ben een poëet, had ze piepend gezegd.  Aan de...
    Lees verder
Tirade bloggers
  • Foto van Kees Snoek
    Kees Snoek

    Kees Snoek (1952) doceerde Nederlandse taal en letterkunde aan universiteiten in Michigan, Indonesië, Nieuw-Zeeland en Frankrijk (Straatsburg en Parijs). Hij publiceerde onder meer de biografie van E. du Perron (2005) en vertaalde poëzie van Sitor Situmorang en Rendra. In augustus verscheen bij Van Oorschot Wissel op de toekomst, zijn keuze uit de brieven van Sjahrir (de eerste premier van Indonesië) aan zijn Hollandse geliefde.

     

  • Foto van Femke Lucia
    Femke Lucia

    Femke Lucia (Bogota, 1998) is een eerlijke schrijver, die realistische, menselijke verhalen in een magisch daglicht zet. Ze schrijft omdat ze gelooft in de kracht van verhalen en hecht veel waarde aan gemeenschappelijkheid, haar voorouders en Latijns Amerikaanse muziek. Ze bevindt zich in een zoektocht naar de vorm en betekenis van het schrijverschap, en laat zich daarbij leiden door haar eigen ritme en intuïtie.

  • Foto van Jos Versteegen
    Jos Versteegen

    Jos Versteegen (1956) schreef zeven dichtbundels, waarin hij zich vooral liet inspireren door zijn familie en zijn jeugd in Limburg. Voor zijn debuutbundel werd hij genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs. Zijn meest recente bundel is Woon ik hier, met herinneringen van oude mensen. In 2016 publiceerde hij zijn vertaling van de Duitse gedichten die Hans Keilson in 1944 in de onderduik schreef voor een geliefde: Sonnetten voor Hanna. Jos Versteegen werkt sinds begin 2017 aan de biografie van Hans Keilson.