In samenwerking met het Writers Unlimited Winternachtenfestival brengt Tirade in januari 2015 een nummer met internationale literatuur. Tirade 457 bevat een voorpublicatie uit de nog niet verschenen nieuwe roman van David Grossman, Komt een paard de kroeg binnen, plus een bespiegeling op zijn eerdere werk door Toef Jaeger. Speciale aandacht verdienen de bijdragen van nog niet eerder in het Nederlands vertaalde schrijvers: de Indonesische Dinar Rahayu, de Egyptische Muhammad Aladdin en de Poolse journalist Witold Szabłowski. Van de Oostenrijks-Japanse schrijver Milena Michiko Flašar, die een kort verhaal bijdraagt, verschijnt binnenkort haar debuutroman Een bijna volmaakte vriendschap in het Nederlands. Relatief onbekend zijn de verhalen van Nii Ayikwei Parkes, uit Ghana, van de Amerikaans-Mexicaanse Jennifer Clement en de Ethiopische schrijver Maaza Mengiste. Primeurs van Nederlandse schrijvers zijn de voorpublicatie uit de aangekondigde roman De Idealisten van Louise Fresco en enkele ongepubliceerde notities uit Ik kom terug van Adriaan van Dis. De schrijver van Oorlog en terpentijn, Stefan Hertmans, draagt een gedicht bij, net als de jonge dichters Maarten van der Graaff en Hanneke van Eijken. Daarnaast schreven Bregje Hofstede, Mira Feticu, Shantie Singh en Martijn Knol een kort verhaal. Dichter Alfred Schaffer sluit het nummer af met een snerende tirade tegen de solo in popmuziek. De illustraties zijn van Dominique Goblet, Leela Corman en Michaël Olbrechts.
Lees de Tirade Blog
Geen weer
Omdat onze vriendengroep door aanvullende kinderen en huisdieren bijna alle vakantiehuizen ontgroeid is en de resterende vakantiehuizen hatelijk duur zijn geworden, bedacht ik een alternatief. We zouden een tentenkamp opslaan bij S en L, die sinds kort een boerderij met flink wat grond in Wardoe bewonen. Fikkie stoken, buiten koken, disco met de kinderen, sterrenstaren...
Lees verderTenta
(beeld: Don Duyns – naar Hokusai) Het Spaanse strand is leeg, op wat lege flessen, de resten van een kampvuur, omgevallen plastic stoelen en Cleo na. Haar vingers prutsen met het wieltje van een aansteker terwijl ze haar 3e sigaret van de ochtend probeert op te steken. Blote voeten half begraven in het zand, gehaakte...
Lees verderVaart
Precies een jaar na haar dood reden we met mijn moeders as naar Hilversum. Ada (8) zat naast me op de bijrijdersstoel, onder haar voeten lag de asdoos, met naam en datum op een sticker op de voorkant. Mijn moeders as heeft na de crematie een week op de kast in onze woonkamer gestaan, daarna...
Lees verder
Blog archief