Sciencefiction kan van alles zijn, maar het is in ieder geval ook een afspiegeling van onze eigen wereld. Of de auteur die wereld, met alle oogkleppen van dien, nu klakkeloos overneemt, of het heden juist gebruikt als afzetpunt. Tirade zou niet zo ver willen gaan als Martijn Lindeboom, die in zijn essay concludeert dat sciencefiction de toekomst van de literatuur is – maar nu is de tijd om grenzen te slechten. Juist sciencefiction maakt soms verrassend duidelijk dat die schijnbaar zo verre toekomst in feite al hier is. Sta er eens bij stil, bijvoorbeeld als u zich over Schiphol beweegt, door bodyscanners en automatische paspoortcontroles, en langs de grijze, anonieme ruimtes waarvan u de angstaanjagende binnenkant nooit te zien zult krijgen – u bent immers een burger. De toekomst is hier, dus brengt Tirade een literair sciencefictionnummer. Spring eens met ons over een muur heen. Nu het nog kan.
Nr. 468, 2017 |
Lees de Tirade Blog
Chopin
Om mijn verhuizing naar Utrecht te vieren ging ik naar de bladmuziekzaak Broekmans en Van Poppel. Ik was er al lang niet geweest: de laatste jaren bestel ik mijn bladmuziek in hun webshop. Vroeger, toen mijn broer nog in Utrecht woonde, kwam ik er voor mijn gevoel regelmatig. Als we door de binnenstad liepen, vroeg...
Lees verderPaddestoelen plukken
Col was ergens in de nacht geland op Schiphol. Hij had me zijn aankomsttijd niet willen zeggen omdat hij niet wilde dat ik opstond om hem op te halen. De laatste tijd is het niet makkelijk te peilen hoe het met hem gaat. Deels een gevolg van de afstand: mijn maat woont afwisselend duizend en...
Lees verderVergankelijkheid en ruimte
Over het oeuvre van Tommy Wieringa. Deel 2 Dit zijn de namen speelt zich dus niet af in België, maar op de Oost-Europese steppe – waarschijnlijk in Oekraïne – al wordt de locatie nergens expliciet benoemd. Ik bedacht me dat ik de Belgische setting had onthouden van een boekpresentatie die een klasgenoot in de vijfde klas...
Lees verder
Blog archief