Historisch
  • Omslag Tirade nr. 97
    Nr. 97, 1965
  • Omslag Tirade nr. 324
    Nr. 324, 1989
  • Omslag Tirade nr. 462
    Nr. 462, 2016
  • Omslag Tirade nr. 353
    Nr. 353, 1994
  • Omslag Tirade nr. 158
    Nr. 158, 1970
  • Omslag Tirade nr. 323
    Nr. 323, 1989
  • Omslag Tirade nr. 39
    Nr. 39, 1960
  • Omslag Tirade nr. 41
    Nr. 41, 1960
  • Omslag Tirade nr. 207
    Nr. 207, 1975
  • Omslag Tirade nr. 295
    Nr. 295, 1984
  • Omslag Tirade nr. 403
    Nr. 403, 2004
  • Omslag Tirade nr. 4
    Nr. 4, 1957
  • Omslag Tirade nr. 414
    Nr. 414, 2006
  • Omslag Tirade nr. 446
    Nr. 446, 2012
  • Omslag Tirade nr. 67
    Nr. 67, 1962
  • Omslag Tirade nr. 476
    Nr. 476, 2019
  • Omslag Tirade nr. 420
    Nr. 420, 2007
  • Omslag Tirade nr. 133
    Nr. 133, 1968
  • Omslag Tirade nr. 442
    Nr. 442, 2012
  • Omslag Tirade nr. 328
    Nr. 328, 1990
  • Omslag Tirade nr. 73
    Nr. 73, 1963
  • Omslag Tirade nr. 354
    Nr. 354, 1994
  • Omslag Tirade nr. 430
    Nr. 430, 2009
  • Omslag Tirade nr. 142
    Nr. 142, 1968
  • Omslag Tirade nr. 218
    Nr. 218, 1976

Lees de Tirade Blog

  • Afbeelding bij Warm

    Warm

    Hitte verbindt. Er wordt minder van je verwacht; je verwacht een stuk minder van anderen en veel minder van jezelf. Bij hitte doe ik alles langzaam en merk dan dat ik hetzelfde gedaan krijg – zelfs na vijf duiken in de gracht en anderhalf uur staren sluit ik mijn laptop in de middag met tevredenheid....
    Lees verder
  • Afbeelding bij Zomerverlies

    Zomerverlies

    Alle ramen stonden open en toch was het warm in mijn keuken. Ik sneed knoflook in dikke plakken en liet die bruinen in de lekkerste olijfolie, hakte een paar rijpe vleestomaten en voegde die toe, dopte hulkgroene erwtjes. Als ik buiten de deur ga eten maak ik voor vertrek iets voor de thuisblijvers; je bent...
    Lees verder
  • Afbeelding bij De bekende weg

    De bekende weg

    Het Zeeuwse dijkhuisje van B’s tante is al een jaar of twintig in mijn leven. Het is er stil, er is veel licht en de zee voelt heel dichtbij, maar rond de dijk is geen toerisme. Het enige wat er verandert is de tuin: er zijn meer rozen dan voorheen. De wilg is groter, en...
    Lees verder
Tirade bloggers
  • Foto van Julia Buijs
    Julia Buijs

    Julia Buijs is theater- en filmschrijver en manusje van alles. Deze zomer studeert ze af aan de opleiding Writing For Performance aan de HKU, met het scenario voor een bemoedigende animatiefilm over een station waar het altijd regent en niemand een gezicht heeft. Met dit en haar toekomstig werk wil ze proberen de lezer stil te laten staan, adem te laten halen en zichzelf en anderen te omarmen. Haar teksten zijn fantasierijk, gelaagd, experimenteel en persoonlijk. Ze werkt door middel van sprokkelen, puzzelen en plakken en gelooft binnen vijf jaar een eigen genre gecreëerd te hebben. Verder zal je haar kunnen vinden als vleermuisveldwerker, regisseur, festivalprogrammeur, creatief producent, saunameester, kinderboekenschrijver en juist ook voorloper van de ‘Kinderlijke’ Verhalen voor Volwassenen.

  • Foto van Sem van de Graaf
    Sem van de Graaf

    Sem van de Graaf (2002) schrijft absurde verhalen die uit de bocht vliegen en toch een sterke moraal communiceren. Zijn werk is komisch, vervreemdend en oprecht.Hij studeert af van Writing for Performance aan de HKU met het lange filmscenario ‘Een stoel, de dief en Elske’ en zijn onderzoek ‘Handen’. Verder schrijft hij toneel voor verschillende groepen, waaronder zijn eigen collectief ‘bröd’ waarmee hij met de gelijknamige voorstelling in Zaal 3 stond. Zijn VHS-korte films stonden op het Rotterdams Open Doek en het Gouds Filmfestival, waar hij de prijs won voor Beste Film Jong Talent.

  • Foto van Dünya Calikci
    Dünya Calikci

    Dünya Calikci (28) is een echte Amsterdammer en schrijver pur sang. Als student aan de opleiding Writing for Performance aan de HKU schrijft ze rauw, eerlijk en realistisch – altijd dicht op de huid. Haar werk draait om echte mensen en hun verhalen, zonder opsmuk of filter. Dünya zoekt de kwetsbaarheid op en vangt het alledaagse in woorden die blijven hangen.