voorproeven

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Nr. 30, 1959
Historisch
  • Omslag Tirade nr. 192
    Nr. 192, 1973
  • Omslag Tirade nr. 362
    Nr. 362, 1996
  • Omslag Tirade nr. 224
    Nr. 224, 1977
  • Omslag Tirade nr. 289
    Nr. 289, 1983
  • Omslag Tirade nr. 482
    Nr. 482, 2020
  • Omslag Tirade nr. 86
    Nr. 86, 1964
  • Omslag Tirade nr. 449
    Nr. 449, 2013
  • Omslag Tirade nr. 187
    Nr. 187, 1973
  • Omslag Tirade nr. 99
    Nr. 99, 1965
  • Omslag Tirade nr. 430
    Nr. 430, 2009
  • Omslag Tirade nr. 262
    Nr. 262, 1981
  • Omslag Tirade nr. 390
    Nr. 390, 2001
  • Omslag Tirade nr. 372
    Nr. 372, 1997
  • Omslag Tirade nr. 85
    Nr. 85, 1964
  • Omslag Tirade nr. 415
    Nr. 415, 2006
  • Omslag Tirade nr. 211
    Nr. 211, 1976
  • Omslag Tirade nr. 76
    Nr. 76, 1963
  • Omslag Tirade nr. 268
    Nr. 268, 1981
  • Omslag Tirade nr. 436
    Nr. 436, 2010
  • Omslag Tirade nr. 46
    Nr. 46, 1960
  • Omslag Tirade nr. 421
    Nr. 421, 2007
  • Omslag Tirade nr. 348
    Nr. 348, 1993
  • Omslag Tirade nr. 53
    Nr. 53, 1961
  • Omslag Tirade nr. 320
    Nr. 320, 1989
  • Omslag Tirade nr. 355
    Nr. 355, 1994

Lees de Tirade Blog

  • Afbeelding bij De dood vertelde de mooiste dromen te dromen

    De dood vertelde de mooiste dromen te dromen

    (beeld: Don Duyns) Een zandkasteel met hoge bogen, moddervloeren, een troon van schelpen en kerkertralies van vissengraatjes. Tussen duin en zee zat een eenzaam klein blond jongetje, maar in zijn hoofd had hij een hele familie: een man, twee kinderen, een dozijn paarden, wat parkieten, een roedel honden en een os. Voor de mensen bouwde...
    Lees verder
  • Afbeelding bij BELLY

    BELLY

    (beeld: Don Duyns) Jonah staat tot zijn knieën in het water. Hij zet een stap naar links. Nog een stap naar links. Het water is ondoorzichtig grijs. Diepteloos. Hij heeft zijn tenen al tijden niet gezien, maar ze zitten er nog wel. Daar wordt hij steeds aan herinnerd. Op de bodem ligt het zware afval...
    Lees verder
  • Afbeelding bij Het toppunt van contemplatie – over hoogten

    Het toppunt van contemplatie – over hoogten

    Larousse 19 Vorige week schreef ik een foldertekstje over Thomas Mann en liet me verleiden over zijn romans te spreken als het ‘hooggebergte van zijn oeuvre.’ Een dubbel bedenkelijk beeld, omdat zijn Toverberg natuurlijk letterlijk in een hooggebergte speelt: het sanatorium waar Hans Castorp jarenlang een ‘horizontaal leven’ leidt bevindt zich in de Alpen. De...
    Lees verder
Tirade bloggers
  • Foto van Willemijn Kranendonk
    Willemijn Kranendonk

    Willemijn Kranendonk (1994) is schrijver en dichter, voor zowel kinderen als volwassenen. Haar werk verscheen o.a. in Tirade, DW B, Liegend Konijn en op Lilith Magazine, Revisor, De Internet Gids, Hard//Hoofd en De Optimist. Momenteel werkt ze aan haar debuutroman die dit jaar nog uit zal komen bij Uitgeverij Van Oorschot en volgt ze de master Jeugdliteratuur aan de Universiteit van Tilburg. Mei 2022 verschijnt haar eerste kinderboek bij Uitgeverij Billy Bones.

  • Foto van Kevin Headley
    Kevin Headley

    Kevin Headley (1983) is een Surinaamse documentairemaker, journalist en schrijver. Sinds een aantal jaar schrijft hij ook korte verhalen, welke onder andere gepubliceerd zijn in de Surinaamse krant de Ware Tijd, het opinieblad Parbode, het online literair tijdschrift Papieren Helden, het tijdschrift Wobby en Tirade. Kevin heeft ook de speciale uitgave van Tirade PRAKSERI met alleen Surinaamse verhalen samengesteld. Tweewekelijks leren we door zijn ogen verschillende aspecten kennen van Suriname.

  • Foto van Gilles van der Loo
    Gilles van der Loo

    Gilles van der Loo (Breda, 1973) is schrijver en schrijfdocent. Tussen 2011 en 2015 was hij redacteur van Tirade. Bij Van Oorschot publiceerde hij de verhalenbundel Hier sneeuwt het nooit en de romans Het laatste kind, Het jasje van Luis Martín, Dorp en  Café Dorian. Meest recent verscheen Mens blijven aan het front bij Hollands Diep, dat hij samen met zijn Oekraïense vriend Andrii Kobaliia schreef.