Over dit hoofdstuk/artikel

Robert Anker


*
Maar niet heus. Het leven dwong me tot vermaatschappelijking, tot rollen die ik nonchalant aanvaardde maar waar ik niet in wilde passen. Want daaronder wilde het ergens anders naartoe – mijn leven. Het snakte naar thuiskomst in een verwilderde wereld. Maar er is geen thuiskomst. Tenzij in de liefde. Tenzij in de kunst, de enige plek waar ik wil zijn, zolang het duurt.