- Robert Anker
- Taal uit taal in
- H.H. ter Balkt Laaglandse hymnen
- Maar waar zijn de wagens
- Benno Barnard
- J. Bernlef Kattebelletje
- Oude griffels beschreven leien
- T. van Deel
- Elisabeth Eybers
- Eva Gerlach
- Elma van Haren
- Judith Herzberg
- Marieke Jonkman Twee echtparen
- Rutger Kopland
- Gerrit Kouwenaar
- Jan Kuijper De tombe van Hendrik de Vries
- ik ik mijn
- Ed Leeflang
- De grijsaard en de jongeling
- Tomas Lieske
- Langzaam een gruwel
- K. Michel Dichter 16 ziet 32
- Tonnus Oosterhoff
- Het Verhaal van Menschenhart
- Willem Jan Otten
- Over ontvankelijkheid
- Willem van Toorn
- Een dik schrift
- Hans R. Vlek
- Leo Vroman
- Ad Zuiderent
- [Vier tekeningen]
- Gerrit Krol Meesters over de rijd (3)
[p. 41]
altijd die blik nog, tot het laatst,
maar laat het, laat het desnoods
bestaan, ook al is het er niet.
Zoals iemand naar een rivier kijkt,
alsof ik water ben, oevers, riet.
Goed, laat ik dan desnoods iets zijn,
ook al ben ik dat niet, gebleven in
een tijd, een plek, die niet bestonden.
Altijd die rivier nog, die blik, waarin
iedere stap, iedere beweging de laatste.
[p. 42]
Voordat je er niet meer bent, je vertelt nog
verhalen, maar ze zijn zo stil als een ruïne.
Voor er geen woorden meer zijn die dit kunnen
zeggen: deze balken droegen een dak, deze zwarte
vlammen waren een vuur, deze gaten een toegang
en vensters op een tuin, op een weide, een akker,
deze stenen waren een muur, deze plek was een huis.
Je dwaalt nog door je verhalen: al bijna alleen
nog onder een eeuwige hemel, het is al zo koud,
het waait er al door je kleren, wilde frambozen
en druiven komen je halen, je ruikt de aarde waarin.
Er zijn nog woorden, maar zij gaan over iets voordat
ook dat er niet meer is, zij gaan zoals de tijd, niet
voorbij, niet terug, maar zoals een ruïne plaats maakt.
Lees de Tirade Blog
Warm
Hitte verbindt. Er wordt minder van je verwacht; je verwacht een stuk minder van anderen en veel minder van jezelf. Bij hitte doe ik alles langzaam en merk dan dat ik hetzelfde gedaan krijg – zelfs na vijf duiken in de gracht en anderhalf uur staren sluit ik mijn laptop in de middag met tevredenheid....
Lees verderZomerverlies
Alle ramen stonden open en toch was het warm in mijn keuken. Ik sneed knoflook in dikke plakken en liet die bruinen in de lekkerste olijfolie, hakte een paar rijpe vleestomaten en voegde die toe, dopte hulkgroene erwtjes. Als ik buiten de deur ga eten maak ik voor vertrek iets voor de thuisblijvers; je bent...
Lees verderDe bekende weg
Het Zeeuwse dijkhuisje van B’s tante is al een jaar of twintig in mijn leven. Het is er stil, er is veel licht en de zee voelt heel dichtbij, maar rond de dijk is geen toerisme. Het enige wat er verandert is de tuin: er zijn meer rozen dan voorheen. De wilg is groter, en...
Lees verder
Blog archief