Het geluid van de zonnewijzer van Hana Andronikova

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Nr. 428, 2009
Historisch
  • Omslag Tirade nr. 430
    Nr. 430, 2009
  • Omslag Tirade nr. 486
    Nr. 486, 2021
  • Omslag Tirade nr. 458
    Nr. 458, 2015
  • Omslag Tirade nr. 39
    Nr. 39, 1960
  • Omslag Tirade nr. 468
    Nr. 468, 2017
  • Omslag Tirade nr. 102
    Nr. 102, 1965
  • Omslag Tirade nr. 356
    Nr. 356, 1995
  • Omslag Tirade nr. 2
    Nr. 2, 1957
  • Omslag Tirade nr. 210
    Nr. 210, 1975
  • Omslag Tirade nr. 312
    Nr. 312, 1987
  • Omslag Tirade nr. 195
    Nr. 195, 1974
  • Omslag Tirade nr. 99
    Nr. 99, 1965
  • Omslag Tirade nr. 334
    Nr. 334, 1991
  • Omslag Tirade nr. 426
    Nr. 426, 2008
  • Omslag Tirade nr. 105
    Nr. 105, 1965
  • Omslag Tirade nr. 228
    Nr. 228, 1977
  • Omslag Tirade nr. 154
    Nr. 154, 1970
  • Omslag Tirade nr. 418
    Nr. 418, 2007
  • Omslag Tirade nr. 293
    Nr. 293, 1984
  • Omslag Tirade nr. 322
    Nr. 322, 1989
  • Omslag Tirade nr. 305
    Nr. 305, 1986
  • Omslag Tirade nr. 385
    Nr. 385, 2000
  • Omslag Tirade nr. 290
    Nr. 290, 1984
  • Omslag Tirade nr. 378
    Nr. 378, 1999
  • Omslag Tirade nr. 231
    Nr. 231, 1977

Lees de Tirade Blog

  • Afbeelding bij Zomerverlies

    Zomerverlies

    Alle ramen stonden open en toch was het warm in mijn keuken. Ik sneed knoflook in dikke plakken en liet die bruinen in de lekkerste olijfolie, hakte een paar rijpe vleestomaten en voegde die toe, dopte hulkgroene erwtjes. Als ik buiten de deur ga eten maak ik voor vertrek iets voor de thuisblijvers; je bent...
    Lees verder
  • Afbeelding bij De bekende weg

    De bekende weg

    Het Zeeuwse dijkhuisje van B’s tante is al een jaar of twintig in mijn leven. Het is er stil, er is veel licht en de zee voelt heel dichtbij, maar rond de dijk is geen toerisme. Het enige wat er verandert is de tuin: er zijn meer rozen dan voorheen. De wilg is groter, en...
    Lees verder
  • Afbeelding bij Zo alleen… Zo alleen 

    Zo alleen… Zo alleen 

    (beeld: Don Duyns) Uit de hengstebron gedronken hebben.   Ik schrijf over gegeven paarden en ogen van naalden.  Over brood op de keukenplank muizen die op tafel dansen en   klokjes die tikken.  Had het meisje geantwoord.  Hij had haar rode kapje gevolgd en zijn besluit genomen.  Ik ben een poëet, had ze piepend gezegd.  Aan de...
    Lees verder
Tirade bloggers
  • Foto van Jos Versteegen
    Jos Versteegen

    Jos Versteegen (1956) schreef zeven dichtbundels, waarin hij zich vooral liet inspireren door zijn familie en zijn jeugd in Limburg. Voor zijn debuutbundel werd hij genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs. Zijn meest recente bundel is Woon ik hier, met herinneringen van oude mensen. In 2016 publiceerde hij zijn vertaling van de Duitse gedichten die Hans Keilson in 1944 in de onderduik schreef voor een geliefde: Sonnetten voor Hanna. Jos Versteegen werkt sinds begin 2017 aan de biografie van Hans Keilson.

  • Foto van Jasmijn Kenselaar
    Jasmijn Kenselaar

    Jasmijn Kenselaar studeert in de zomer van 2025 af als toneel- en filmschrijver. Het samenbrengen van mensen en het aanbieden van nieuwe perspectieven kenmerken haar signatuur. Ze schrijft veel voor en over jongeren en plaatst haar verhalen vaak in werelden die een beetje – of heel erg – verschillen van de onze. Haar eindwerk De Ongewilden is een komische, sciencefiction-dramafilm over een zestienjarige wees die zich staande probeert te houden in een wereld die niet voor haar gemaakt is. Haar afstudeerscriptie As if! is een praktijkgericht onderzoek naar hoe schrijftechnieken kunnen worden ingezet om films en series te creeëren met een positieve impact op tieners. Voor afstuderend regisseur Julija Filipović schreef ze daarnaast De Golven – een vrije bewerking van de gelijknamige roman van Virginia Woolf. Haar korte film GENIUS is in juni 2025 te zien tijdens het Rotterdams Open Doek Filmfestival.

  • Foto van Anna op de Weegh
    Anna op de Weegh

    Anna op de Weegh schrijft experimenteel theater over honger, onhoudbare transformatie en de (her)ontdekking van een lichaam. Haar teksten zijn vlezig, tactiel en poëtisch. In de afgelopen vier jaar werkte ze o.a. als dramaturg, liep ze stage bij Theater Utrecht als regieassistent voor de voorstelling Panic Room en zette ze samen met Maggie Thedinga het tweekoppige collectief Disgusted & Horny op.