[p. 78]
Anneke Claus
Schijnbaar willekeurige uiteenzetting
Jazeker, en ook het idee van parallelle universa
omarm ik als idee
omdat een duizelingwekkend aantal mogelijkheden
me geruststelt en jeukt tegelijk – hosanna, hosanna
Robert Crumb, die de slang eerst
met zijn grijpgrage vingers aan de tepel van Eva tekende
terwijl hij zei: Jullie zullen helemaal niet sterven
had hem ook zijn staart tussen haar benen
kunnen laten vleien, maar dat deed hij niet
in de uiteindelijke versie – hosanna, hosanna
staat hij zelfs op veilige afstand van haar tiet
Jullie zullen helemaal niet sterven, wat hovaardig te gebaren
eeuwig zonde, maar vooruit
dit is precies wat ik bedoel, dit raakt de kern
met omtrekkende bewegingen – hosanna, hosanna
Ik ben een camera, herstel, ik heb een camera
die alles ziet, herstel, alles ziet waar het licht
op wil schijnen, herstel, waar ik zijn licht op laat schijnen
herstel, alles waar ik zijn licht op laat schijnen
ziet en niets weet, wat een goede film is dit
[p. 79]
dadelijk speel ik hem achterstevoren af
en met neventiteling zoals in China – hosanna, hosanna
De schepping als laatste, en wee de liefdeloze domoor
die daar de schoonheid niet van ziet.
Naar het idee terug, het allereerste. Eerst boom, dan vrucht, fijntjes vastgelegd voor het eeuwig lekkend geheugenvat. Opnieuw begonnen, van achteren af aan. Wat naast elkaar gezet vergaat.
